Woord van de Pastoor

Sinterklaas, de kindervriend

In deze dagen zijn de kinderen weer zenuwachtig wat de goede Sint hen zal brengen.

We weten, het hele Sinterklaasgebeuren gaat terug op de heilige Nicolaas, bisschop van Myra in Klein-Azië (Turkije), hij stierf tegen het midden van de vierde eeuw. We vieren hem in de Kerk op 6 december. Vooral sedert de tiende eeuw wordt hij in de hele Kerk vereerd. De stad Bari (Italië) bewaart zijn relieken. Zie: https://www.youtube.com/watch?v=GFa9GTaBU0U&ab_channel=AndyPenne

Er zijn heel wat verhalen over hem die de heilige Nicolaas voorstellen als man van de geschenken en de kindervriend.

Het hele gebeuren over cadeautjes geven gaat vooral erug op een verhaal over drie arme zussen die hij uit de prostitutie hield door in de nacht geld door hun raam te gooien. Zo konden ze toch nog trouwen. Bisschop Nicolaas gooide die beurzen geld in het geheim ’s nachts door het raam. Heel wat oude beschrijvingen van de heilige Nicolaas beschrijven hem als iemand die in het geheim ’s nachts geschenken bracht aan mensen in nood. Hij wilde niet dat iemand wist dat hij die weldoener was. Je zou je kunnen afvragen waarom hij dat zo deed. Het antwoord op die vraag vinden we in de woorden van Jezus. Bisschop Nicolaas was een groot christen en kende de woorden van Jezus uit het evangelie: “Als gij een aalmoes geeft, laat uw linkerhand dan niet weten, wat uw rechter doet, opdat uw aalmoes in het verborgene blijve en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden.” (Matteus 6,3-4) Zie: https://www.youtube.com/watch?v=i0vOFVifQhs&ab_channel=AndyPenne

Waar komt dan Sinterklaas als de kindervriend dan vandaan? Dat gaat terug op een bijzonder verhaal dat niet zomaar een verhaal is wat je gezellig aan kinderen kunt vertellen.
Dit is het verhaal: Drie kinderen waren aan het spelen in de graanvelden. Op hun terugkeer naar huis verloren ze de weg. Nadat ze een lange tijd hadden rondgedwaald zagen ze een helder verlicht gebouw. Toen ze dichterbij kwamen zagen ze dat het een slagerij was. De vriendelijke slager bood hen een maaltijd en een bed om er de nacht door te brengen. De hongerige en uitgeputte kinderen waren blij met dit geluk en aanvaardden het aanbod maar al te graag. Maar… zodra ze in slaap waren gevallen sneed de slager hun kelen door, hakte de kinderen in kleine stukjes en deed ze in de ton met pekel. Een aantal jaren later hoorde Sint Nicolaas over de vreselijke dood van de drie kleine kinderen. Hij ging naar de kwaadaardige slager en vroeg hem onschuldig of hij er kon overnachten. De slager voelde zich gevleid dat de grote Sint onder zijn dak wenste te slapen en heette hem vriendelijk welkom. Eenmaal gezeten vroeg de Sint of hij wat gezouten vlees zou mogen eten. Hij zag de slager wit worden van angst en ging naar beneden in de kelder, zegende de ton met pekel en deed het open en de drie kinderen kwamen weer tot leven.

Dit verhaal bezorgde de Heilige Nicolaas de reputatie van kindervriend te zijn.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be