Woord van de Pastoor

Eerste Communieherinneringen

In de komende weken zijn er in onze Federatie Holsbeek weer drie vieringen waarin een aantal zeven- en achtjarigen hun eerste Communie ontvangen. Het zijn voor die kinderen mooie en ook spannende momenten. Ik oefen met die kinderen ook van te voren hoe ze ter communie moeten komen. Sommigen moeten het meerdere keren opnieuw doen eer ze het onder de knie hebben: de handen vouwen; van hun handen een kruis, een troontje voor Jezus maken; de priester die hen de Hostie toont en “Lichaam van Christus” zegt en zij moeten “Amen” antwoorden. In de homilie laat ik de kinderen ook elke keer naar de aanwezigen het uitleggen wat er in de Mis en bij de Communie gebeurt: onder de gedaante van brood en wijn komt Jezus op het Altaar en onder de gedaante van de Hostie komt Jezus bij ons. Zie: https://www.youtube.com/watch?v=9ls7P2liKXA&ab_channel=AndyPenne

Het is dit jaar 45 jaar geleden dat ik mijn Eerste Communie deed. Op zondag 6 mei 1979 deed ik in de Sint-Amanduskerk in Nederhasselt mijn Eerste Communie. Voor zover ik me kan herinneren was dat geen bijzondere kinderviering zoals dat nu in de meeste parochies is. Het was gewoon de Hoogmis waarin we wel enkele liederen zongen die we in school hadden geleerd. Ik herinner me er nog één, het begon met “De Goede Vader nodigt ons alle bij Hem uit…”. Er werden wel voorbede door de kinderen gelezen, we brachten de gaven aan en onze ouders zaten op de stoelen achter ons. Onze pastoor had ons voorbereid dat we Jezus gingen ontvangen en we hadden ook een keer geoefend met een ongeconsacreerde hostie.
Wat zijn uw herinneringen aan uw Eerste Communie?

Het is voor ons, priesters en catechisten, echt de opdracht aan de kinderen mee te geven dat het niet zomaar “een viering is van de vriendjes van Jezus”, niet zomaar een viering om een belangrijke leeftijd ook in de kerkgemeenschap een accent te geven. Het gaat om het vieren dat de Heer voor de eerste keer werkelijk, waarachtig bij het kind komt onder de gedaante van het Eucharistische Brood. Als een kind dat niet meekrijgt en als dat niet de kernboodschap is van de viering, is de communievoorbereiding totaal mislukt!

Ik vond dat ook mooi terug in een oud interview met Paus Benedictus XVI die ik in deze dagen nog eens zag voorbij komen. Men vroeg de Paus naar de herinneringen aan zijn Eerste Communie. De Paus vertelde: “De kern van mijn vreugdevolle en mooie herinneringen is deze… Ik begreep dat Jezus mijn hart was binnengekomen, dat hij mij daadwerkelijk had bezocht. En met Jezus was God zelf met mij. En ik besefte dat dit een geschenk van liefde is dat werkelijk meer waard is dan alle andere dingen die het leven kan geven. Dus op die dag was ik werkelijk vervuld van grote vreugde, omdat Jezus naar mij toe kwam en ik besefte dat er een nieuwe fase in mijn leven aanbrak.”

De kern van de Eerste Communieviering en eigenlijk van elke Heilige Mis is: Jezus komt tot ons en wij mogen Hem alles voorleggen. Tegen de kinderen zeg ik dat: als je ter Communie bent geweest en je bent terug op je stoel, zit dan niet rond te kijken maar spreek met Jezus, Hij is dan heel dicht bij je. Dat geldt niet alleen voor kinderen maar voor ons allen die ter Communie gaan. Paus Benedictus XVI zei in dat interview: “Ik was 9 jaar oud, en dat het voortaan belangrijk was om trouw te blijven aan die ontmoeting, aan die gemeenschap . Ik beloofde de Heer zo goed als ik kon: ‘Ik wil altijd bij U blijven’, en ik bad tot Hem: ‘maar blijf vooral bij mij.’ Dus ik bleef zo leven; Godzijdank heeft de Heer mij altijd bij de hand genomen en mij geleid, zelfs in moeilijke situaties.”

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.