Woord van de Pastoor

Consecratie

YOUTUBE-FILMPJE CONSECRATIE: https://www.youtube.com/watch?v=nYvYOfuo5Ko&ab_channel=videostarninove

Het bijzondere moment in de Eucharistieviering is de consecratie. Een priester dient dat heel eerbiedig te doen en het missaal schrijft ook heel nauwkeurig voor hoe de priester de consecratie dient te doen. Hij houdt de handen uitgestrekt over de offergaven brood en wijn en bidt dat de Heilige Geest brood en wijn moge maken tot het Lichaam en het Bloed van onze Heer Jezus Christus. De priester maakt ook een kruisteken over brood en kelk. Hij moet de hostie in zijn handen nemen, het een weinig opheffen, het hoofd buigen en er dan de woorden over uitspreken die vastliggen en die niet mogen veranderd worden want het zijn Jezus’ Woorden: “Neemt en eet hiervan, gij allen, want dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt”. Dan moet de priester de geconsacreerde hostie opheffen en aan het volk tonen. Meestal klinkt dan een consecratiebel om de gelovigen te wijzen op het belangrijke moment en is er een moment stilte. Dan legt de priester de hostie terug op de schaal en knielt.
Dan moet de priester de kelk nemen, de kelk een weinig opheffen, het hoofd buigen en dan de woorden uitspreken die vastliggen en niet mogen veranderd worden want het zijn Jezus’ Woorden: “Neemt deze beker en drinkt hier allen uit, want dit is de beker van het nieuwe, altijddurende verbond; dit is mijn bloed dat voor u en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.” Dan moet de priester de kelk opheffen en tonen aan het volk. Ook dan klinkt er meestal een consecratiebel om de gelovigen te wijzen op het belangrijke moment en is er een kort moment stilte. De priester zal dan de kelk weer op het corporale zetten en knielen. U als kerkganger hebt dat al talloze malen gezien. Elke priester in de rooms-katholieke Kerk dient zo de consecratie te doen en kan en mag daar niet van afwijken.

De gelovigen die kunnen, gaan staan of knielen op het moment van de consecratie. Het Heer komt op dat moment werkelijk aanwezig op het Altaar. De priester heft de Hostie en de Kelk op en houdt ze ook even opgeheven zodat de gelovigen Jezus kunnen zien en aanbidden. Jezus, voor ons aan het Kruis gestorven en verrezen, is werkelijk op het Altaar aanwezig gekomen en we willen Hem zien en Hem aanbidden.

Regelmatig krijg ik van gelovigen de vraag: moet je bij de consecratie nu het hoofd buigen of moet je echt kijken naar de Hostie en de Kelk? Lang in de kerkgeschiedenis is het gebruik geweest het hoofd te buigen voor het grote wonder dat op het Altaar gebeurde, Jezus die werkelijk aanwezig kwam. Je ziet het nog bij een aantal gelovigen dat men bij de consecratie even opkijkt naar Hostie en Kelk en dan diep buigt voor het grote gebeuren.
De heilige Paus Pius X heeft begin vorige eeuw iets anders aangeraden. Hij moedigde de gelovigen aan omhoog te kijken en de Hostie en de Kelk te aanbidden. Ik heb het nog van mijn oude pastoor in Nederhasselt zo geleerd en er was blijkbaar een aflaat aan verbonden als je tijdens het opheffen van Hostie en Kelk omhoog keek en vroom bad: “Mijn Heer en mijn God”. Of je nu buigt of je kijkt en aanbidt: elke houding is een goede houding als men zich maar ten volle bewust is dat de Heer werkelijk aanwezig komt op het Altaar.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be