Woord van de Pastoor

Maartgedachten

Ik denk dat in de beleving van vroegere generaties de maand maart een maand was waarin veel mensen stierven. In mijn thuisdorp Nederhasselt, maar ook in de dorpen er om heen, hadden de oude mensen een zinnetje in het dialect wat ze zegden aan het begin van de maand maart als een soort wens. In het Nederlands klinkt het: “Welkom, welkom maart, trek mij niet mee met uw lange staart”. Ik heb het altijd een apart gebeuren gevonden, elk jaar kwam dat terug en op 1 maart moest men dat zeggen.

Voor ons, katholieken, is vandaag de dag de maand maart niet meer direct de maand die ons doet denken aan het sterven en de eindigheid van het leven. De maand maart is elk jaar getekend door twee dingen: de jaarlijkse Veertigdagentijd en we kijken naar de Heilige Jozef. Ook dit jaar beginnen we begin maart onze jaarlijkse veertigdaagse weg van voorbereiding op Pasen. Die tijd is, zoals de eerste prefatie van de Veertigdagentijd het zegt “een tijd van meer toeleg op het bidden en grotere aandacht voor de liefde tot de naaste, van grotere trouw aan de sacramenten, waarin wij zijn herboren”.

In de maand maart kijken we ook bijzonder naar de heilige Jozef, de bruidegom van de Maagd Maria, de voedstervader van Jezus. In onze kerken krijgen de beelden van de heilige Jozef wat meer aandacht. De eeuwen door heeft men de heilige Jozef altijd ervaren als een machtige voorspreker bij de Heer. Over het leven van de heilige Jozef weten we bijzonder weinig. In de evangeliën wordt enkele keren over hem gesproken. Er wordt de laatste keer over hem iets verteld wanneer de twaalfjarige Jezus wat langer in de tempel blijft rondhangen dan Maria en Jozef lief is… Hoe verliep het leven van de heilige Jozef, hoe eindigde het: het evangelie vertelt er ons niets over.

Een tijd geleden vroeg iemand mij of ik het oudste document over de Heilige Jozef kende ? Die man beweerde dat het oudste document over de Heilige Jozef “De geschiedenis van Jozef de timmerman” is. Het werk is geschreven aan het einde van de vijfde eeuw en beschrijft dus het leven en de dood van de heilige Jozef. Ik ben dat bij gelegenheid van maart, de Jozefmaand zo eens gaan opzoeken en ik vond daar enkele interessante dingen in, dingen die nieuw waren voor mij. De weetjes die je daarin vindt zijn niet direct in tegenspraak met wat we in het evangelie vinden. In dat boekje staat dat Jozef 111 jaar was toen hij is overleden. Tweeënvijftig jaar was hij getrouwd met zijn eerste vrouw. Jozef overleed toen Jezus 16 jaar was. Jozef bleef tot het einde van zijn leven gezond van lichaam en helder van geest. Toen hij ziek werd, kwam er een engel die hem zei: ‘Dit jaar zul je sterven’. Jozef ging daarop naar Jeruzalem, naar de tempel waar hij zijn zonden beleed en om vergeving bad. Daarop ging hij terug naar Nazareth en hij weigerde alle voedsel en drinken. Jezus en Maria waren aanwezig bij zijn sterfbed. Net voor Jezus stierf, riep Jezus zijn zonen en dochters bij het bed om getuige te zijn van de dood van hun vader. Nadat Jezus het gebed had gezegd, kuste hij Jozef en de engelen namen zijn ziel mee. Zijn lichaam werd door Jezus gewassen en gebalsemd en begraven naast zijn vader Jacobus. Ik vond het wel interessant om te lezen…

Het hoogtepunt van de devotie tot de heilige Jozef is 19 maart, het hoogfeest van de heilige Jozef. Vanwege dat laatste wat verteld wordt in bovenstaand verhaal over de heilige Jozef is het misschien bewust in die maand maart geplaatst. De traditie zegt ons dat Jozef gestorven is en dat Jezus en Maria dicht bij hem waren. In die maand waarin mensen vroeger de indruk hadden dat velen stierven, in die maand van Veertigdagentijd waarin we ons geloof herbronnen is het een vrome gedachte en bede: Heer, geef dat wanneer ik eens kom te sterven, dat ik net als de heilige Jozef Jezus en Maria dicht bij mij mag weten. https://www.youtube.com/watch?v=7Is7XNOKy44&ab_channel=AndyPenne

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be