Woord van de Pastoor

Zuster Leontine en Godelieve

Onlangs overleed Zuster Leontine. Ze was een begrip in België omdat ze in 1990 in het Brusselse Sint-Jansziekenhuis met een palliatieve eenheid begon, een zorgzaam alternatief voor euthanasie. Ze zag in die tijd dat de dood en de weg van het sterven een soort taboe was, iets wat weggestopt moest worden. Ze zei daarover: “Ik had mijn broer een moeilijke doodsstrijd zien voeren, en ook in mijn eigen ziekenhuis merkte ik — bijvoorbeeld aan het feit dat verpleegsters bij het afleggen van een lijk luide muziek opzetten — dat we eigenlijk nog steeds niet wisten hoe we met stervenden en de dood moesten omgaan.” Haar zorg voor de ongeneselijk zieke mens heeft haar groot gemaakt in de ogen van veel mensen. Sinds die eerste palliatieve eenheid zijn er velen opgericht, in zovele zieken- en zorginstellingen wil men ongeneselijk zieke mensen liefdevol nabij zijn in een huiselijke sfeer. In een interview over haar “uitvinding” zei ze eens: “Ach, eigenlijk ben ik gewoon blij dat we als katholiek ziekenhuis — tenslotte zijn we als christenen nog steeds de ‘hoeders van het leven’ — een waardevol alternatief voor euthanasie hebben kunnen ontwikkelen. Het is niet zo dat ik per se gelijk wil krijgen, of dat ik euthanasie het liefst zo snel mogelijk afgeschaft wil zien, maar ik vind het wel belangrijk dat we blijven tonen dat het ook anders — humaner — kan.” Door haar inzet en zorg heeft Zuster Leontine laten zien dat er eigenlijk altijd een alternatief is voor euthanasie. http://www.knack.be/belga-algemeen/zuster-leontine-op-88-jarige-leeftijd-overleden-in-brusselse-sint-jansziekenhuis/article-4000046804864.htm en http://www.kuleuven.be/ck/2005_06/13/ck17-13-leontine.php

De Rooms-Katholieke Kerk wil ook in momenten dat het leven zwaar is blijven kiezen voor het leven en het kan !  De Nederlandse bisschoppen schreven onlangs daarover: “Hoewel de Kerk verkondigt dat het lijden gedragen in vereniging met Christus, een bijzondere waarde in zich kan dragen, leert zij tevens dat het een opdracht is om pijn en andere symptomen naar vermogen te bestrijden. Hierbij kan men, wanneer er geen alternatieven voorhanden zijn om het lijden tot draaglijke proporties te verminderen, het risico nemen dat als bijwerking van zware pijnstillende middelen het leven wordt verkort. Tevens is het geoorloofd door slaapmedicatie het bewustzijn te verminderen of te onderdrukken, ook al kan dat leiden tot bespoediging van het levenseinde. Voorwaarde hierbij is dat op geen enkele andere manier pijn en andere symptomen tot draaglijke proporties kunnen worden teruggebracht en de dosis van de toegediende slaapmiddelen niet uitgaat boven wat nodig is voor de symptoombestrijding.” http://www.bisdomdenbosch.nl/default.aspx?class=item&item=3068

Precies in dezelfde week als Zuster Leontine overleed hier in onze parochies toch nog onverwacht een parochiaan wier lijden de afgelopen vijf jaar groot is geweest. En toch, ook al was haar lijden bijna onmenselijk, ze heeft nooit opgegeven. Bij de voorbereiding van de uitvaartmis liet de familie mij haar Bijbeltje zien. De Bijbel, het woord Gods, in een kleine uitgave gedrukt, was voor haar de bron om het vol te houden in haar lange lijdensweg. Ze wist de Heer in het lijden dicht bij haar. Voor- en achteraan in de Bijbel, op onbedrukte bladzijden, schreef Godelieve het laatste anderhalf jaar enkele zinnen hoe ze haar moeilijke levensweg beleefde. In de uitvaartmis heb ik enkele van die citaten gebruikt. In haar vele pijnen schreef ze eens: “De Heer Jezus zal mij zeker moed geven verder te leven. Heer, ik dank u voor dit mooie leven…”. Het laatste wat ze in haar Bijbeltje schreef was kort voor haar dood: “De pijnlijke dagen houden niet op. Gelukkig heb ik dit boekje. Deze woorden hierin geven me kracht en moed om verder te doen. Het is een licht in mijn leven. Ik zie de vogels, mijn mooie bloemen maar voor hoe lang nog ? Ik ben niet bang van sterven want ik zou graag bij Onze Lieve Heer zijn. Gij die dit leest, bid voor mij. Ik dank u.” Haar woorden hebben mensen stil gemaakt. Een mooi en eenvoudig getuigenis van kiezen voor het leven !

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne

www.priesterpenne.be