Woord van de Pastoor

Bidden voor mijn overledenen

De maand november is de maand waarin we bijzonder aandacht hebben voor onze overledenen. Veel mensen gingen met Allerheiligen en Allerzielen naar de begraafplaatsen en brengen bloemen naar de graven van de overleden dierbaren. Men staat even stil bij het graf, men denkt aan de sporen die deze overledenen in ons leven nalieten. Katholieke mensen bidden ook bij het graf, bidden in deze novembermaand ook nog meer dan anders voor hun overleden dierbaren.

Waarom doen we dat? Het is meer dan een gebed uit dankbaarheid uitspreken, dankbaarheid omdat die dierbare  een deel van ons leven was. Als katholieken weten we ook dat die dierbare misschien nog niet in de Hemel is. De Kerk leert ons duidelijk: Niet alle overledenen gaan onmiddellijk na het overlijden naar de Hemel, naar het leven bij God. Er is ook het Vagevuur. Vraag is natuurlijk: wie is er nog niet voor altijd bij de Heer, wie is er in het vagevuur ? Dat weten we niet precies. De Catechismus beschrijft hen als “Zij die sterven in de genade en de vriendschap van God maar nog niet volkomen gelouterd zijn, ondergaan, hoewel ze reeds van hun eeuwig heil verzekerd zijn, na hun dood een loutering ten einde de noodzakelijke heiligheid te verwerven om in de vreugde van de hemel te kunnen binnengaan”. Die zielen die in het vagevuur zijn kunnen we helpen door voor hen te bidden. We bidden voor hen om hun tijd van reiniging te bevorderen en te bespoedigen. Niet alle zielen gaan naar het vagevuur. Sommigen gaan rechtstreeks naar de hemel, en anderen rechtstreeks naar de hel. Maar alle zielen in het vagevuur gaan wel naar de hemel.

Er zijn wel eens mensen die mij vragen: kun je het bidden voor overledenen ook in de Bijbel vinden ? Jazeker. Bidden voor de overledenen vinden we al in het Oude Testament. In het twaalfde hoofdstuk van het tweede boek van de Makkabeeën vinden we een verwijzing naar het bidden voor de overledenen. Er is daar sprake dat Judas Makkabeeër onder zijn soldaten een inzameling houdt die tweeduizend drachmen zilver opbracht. En dan staat er: “Hij zond dat geld naar Jeruzalem om voor de zonden van de overledenen een offer op te dragen”. Er was namelijk iets ergs gebeurd. In de verzen die aan deze lezing vooraf gingen kan men lezen waarom Judas Makkabeeër zich zorgen maakte. We kunnen daar lezen dat men “onder de kleren van al de gevallenen amuletten ontdekte van de afgoden van Jamnia, dingen dus die de joden volgens de wet niet mogen bezitten”. In die Bijbelpassage vinden we dus het bidden voor overledenen. De uitleg wordt daar in die lezing gegeven en eigenlijk spreken de woorden voor zich. Waarom liet Judas Makkabeeër dat zondeoffer voor die overledenen opdragen ? Mooi staat er te lezen: “De gedachte aan hun verrijzenis had hem deze voortreffelijke daad ingegeven, zo hij immers niet had geloofd dat de gevallenen verrijzen zouden, dan was het overbodig en zinloos geweest voor de doden te bidden”. 

De Catechismus van de Katholieke Kerk zegt ons: “Vanaf de eerste tijden heeft de kerk de nagedachtenis van de overledenen geëerd door voor hen voorbeden te verrichten en vooral door voor hen het offer van de eucharistie op te dragen, opdat zij na gelouterd te zijn kunnen komen tot de gelukzalige aanschouwing van God. De kerk beveelt ook aalmoezen, aflaten en werken van boetvaardigheid aan ten gunste van de overledenen”. Met dit uit de Heilige Schrift en uit de Catechismus mogen wij ons eens afvragen: bid ik nog voor mijn overleden familieleden, vrienden en dierbaren ? Het krachtigste wat we hen kunnen geven is natuurlijk een Heilige Mis laten opdragen. Laat ik nog wel eens voor mijn dierbaren een Mis opdragen ? Er zijn wel eens mensen die mij zeggen: “Ja maar, ik kan daar niet naartoe” of “Als ik die Mis laat doen, dan komen mijn andere familieleden daar niet naartoe”. Dat is niet het belangrijkste dat de hele familie er is maar dat het Eucharistisch offer wordt opgedragen voor de overleden dierbaren. Bovendien bidden de andere aanwezigen in de Mis ook voor uw dierbaren. In elke Eucharistie bidt de Kerk voor alle overledenen maar laat ik ook eens Missen opdragen voor mijn overleden dierbaren ? Hoeveel meer betekent gebed, een Heilige Mis voor een overledene? Er zijn mensen die mij zeggen: als iemand overlijdt in mijn omgeving, stuur ik nooit bloemen maar laat ik altijd een Mis voor die dierbare opdragen: een mooie gedachte. Ik hoor van veel parochiepriesters dat er in hun parochies bijna geen Missen worden aangevraagd. Bid ik nog voor mijn overleden dierbaren? Gebed is het enige waar we onze dierbaren nog een echt plezier kunnen mee doen!

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.