Woord van de Pastoor

Lourdesgedachten

Het is dit jaar precies 150 jaar geleden dat Bernadette Soubirous in de grot van Massabielle achttien keer Maria zou hebben gezien. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Bernadette_Soubirous) Sinds 1858 komen elk jaar komen miljoenen mensen naar die plek om te bidden en te kijken.

Afgelopen juni ging ik met vijftigtal parochianen uit Bergeijk en Luyksgestel naar Lourdes. Wachtend voor het inchecken op de Eindhovense luchthaven ontmoette ik daar ook vier oud parochianen, vier Waalwijkse vrouwen die ook naar Lourdes gingen. Verschillende keren kruisten onze wegen in Lourdes. Vorige week kreeg ik van de man van een van hen twee foto’s doorgemaild die zijn vrouw maakte: een foto waarop ik stond met de andere 3 vrouwen en een foto waarop ik de Mis deed aan de grot. Ik mailde hem terug om te bedanken voor de foto’s. Hij mailde me daarop terug dat zijn vrouw Annet, die de foto’s had gemaakt, al op 12 juli op 49 jarige leeftijd was overleden. Dat sterven van die medepelgrim heeft me toch laten schrikken. Samen hadden we daar gebeden, opgetrokken en gekeken naar Maria. Toen ik haar man mijn medeleven stuurde schreef hij mij: “Jammer dat Lourdes niet dat gebracht heeft wat ze er van hoopte. Maar ik denk dat het geheel een diepe onuitwisbare indruk op haar heeft gemaakt”. Ik dacht al veel over die woorden na.

Er zijn mensen die zeggen dat je veel miserie ziet in Lourdes. Dat is waar. Je ziet er velen in rolstoelen en op bedden. Maar je ziet er ook veel naastenliefde want al die bedden en rolstoelen worden geduwd door vrijwilligers. Het lijden bij die mensen zie je maar er is ook veel ander lijden: innerlijk lijden en zorgen waar men mee komt. In de talloze Missen, in de Sacramentsprocessie, de aanbidding en de kruisweg leggen die mensen hun lijden aan Jezus voor omdat ze uit het evangelie weten dat Jezus weet wat lijden is en dat Hij begaan is met elk lijden. In de kaarsenprocessie en in het gebed bij de grot kijken ze naar Maria die in de moeilijkste momenten van het leven sterk bleef, trouw aan haar zending, trouw aan God en haar medemensen. Niet al die lijdenden genezen maar elk die er was, komt er gesterkt vandaan: gesterkt in het geloof dat Jezus hen in het lijden niet in de steek laat maar met hen meegaat; gesterkt door het voorbeeld van Maria: een mens die leeft vanuit de zekerheid dat de Hemel ons nooit in de steek laat, kan veel aan, ook als de dood dichterbij komt.

Ik keek de afgelopen dagen dikwijls naar die foto die Annet maakte toen ik bij de grot de Mis deed: op haar netvlies de Eucharistie en de grot en de bekende Mariabeeltenis, in haar hart wellicht haar verlangen om genezing en zorgen om de toekomst. Bij die grot is het eerste wat Bernadette Maria hoorde zeggen: “Ik beloof u niet u in deze wereld gelukkig te maken, naar in de andere”. Niet alles in het leven hier op aarde zit mee, we hebben niet alles in de hand maar het evangelie en het leven van Maria laten ons zien dat alles eens zijn voltooiing en beloning vindt. Dat is voor mij de boodschap van Lourdes en het kijken naar Maria. Ik hoop dat we allemaal dat geloof mogen hebben. Voor Annet die voor mij een mooie foto maakte,mag het al werkelijkheid zijn.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

Het wekelijks woord wordt nu ook wekelijks uitgezonden op zaterdag op Radio Maria, AM 675 (middengolf), meer informatie op www.radiomaria.nl