Woord van de Pastoor

Gedachten bij een nieuw werkjaar

Bij het begin van een nieuw werkjaar mag elke christen zich eens bevragen hoe men zijn of haar specifieke roeping als christen invult. Vanuit onze verbondenheid met Jezus Christus hebben we allemaal een taak. We leven niet alleen voor onszelf maar we hebben een verantwoordelijkheid naar onze wereld, naar onze Kerkgemeenschap. Op Facebook zag ik het volgende verhaal voorbij komen, een mooi verhaal dat ons als gelovigen, als mensen van de christelijke gemeenschap veel te leren heeft en ook bevraagt.
“Een muisje keek door een scheur in een muur hoe een boer en zijn vrouw een pakketje openden. De muis vroeg zichzelf af: zal dit pakketje iets lekkers bevatten? Maar hij gruwelde toen hij zag dat er een muizenval uit het pakketje tevoorschijn kwam. Hij trok zich terug vanuit de boerderij om de boerderijdieren te waarschuwen. Er is een muizenval! Er is een muizenval in de boerderij!!!
De kip kakelde en krabte zichzelf op haar hoofd en zei: "Meneer Muis, ik begrijp dat dit voor u een ernstige situatie is maar het heeft geen gevolgen voor mij. Ik kan me er niet druk over maken." Het muisje draaide zich om en zei tegen het varken: “Er is een muizenval in de boerderij!!!” Hoewel het varken begrip had voor het gevaar voor het muisje, zei hij: "ik vind het heel erg voor u, Meneer Muis, maar ik kan niets anders voor u doen dan voor u te bidden.
Ik verzeker u dat ik voor u zal bidden." Toen ging de muis naar de koe en zei: "Er is een muizenval in de boerderij!!!" De koe zei: "Wauw! Maar dat heeft toch niets met mij te maken?" De muis keerde verslagen, met gebogen hoofd terug naar de boerderij waar hij zijn woonplekje heeft om de muizenval opnieuw onder ogen te komen.
De nacht trad in en in deze zelfde nacht was er een harde klap te horen in de boerderij. Het was het geluid van de muizenval dat zijn prooi ving. De boerenvrouw rende er naar toe om te zien of de muis gedood was. Omdat het nacht was, zag ze niet direct dat er een giftige slang in de muizenval vast zat met zijn staart. De slang beet de boerenvrouw. De boerenvrouw kreeg extreem hoge koorts.
Zoals toen de gewoonte was, werd een koorts behandeld met een vers gemaakte kippensoep. De boer greep zijn kip om daarmee de soep te bereiden. Maar de koorts hield aan dus vroeg de boer aan familie, vrienden en buren om 24 uur per dag op de boerderij aanwezig te zijn en over zijn vrouw te waken. Om al deze mensen te eten te geven, besloot hij zijn varken te slachten. De boerenvrouw werd niet beter en stierf na twee dagen. Het gehele dorp kwam naar de begrafenis en om al deze mensen van voedsel te voorzien, slachtte hij zijn koe.
En het muisje? Het muisje zag de gehele situatie met groot verdriet aan vanuit zijn kleine woonplekje in de boerderij....”
Dit verhaal deed me denken aan wat we lezen in het twaalfde hoofdstuk van de eerste brief aan de Korintiërs. We hebben allemaal de Heilige Geest ontvangen en iedereen moet op zijn manier getuigen van Jezus Christus en wat Hij ons te bieden heeft. Elk moet volgens zijn roeping de verantwoordelijkheid opnemen in onze wereld, in de Kerk. In die eerste brief aan de Korintiërs lezen wij: “In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente. Aan de een wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis; de een ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen; en weer anderen de kracht om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te beoordelen of een profetie van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken of om klanktaal uit te leggen. Al deze gaven worden geschonken door een en dezelfde Geest, die ze aan iedereen afzonderlijk toebedeelt zoals Hij wil.” (I Kor. 12,8-11) Leg dit Woord uit de Heilige Schrift eens op uw leven en vraag je af wat de Heilige Geest aan jou bijzonder heeft gegeven en doe er iets mee! Je hoort tot een geloofsgemeenschap en in die geloofsgemeenschap heb je ook je verantwoordelijkheid op te nemen. Als een geloofsgemeenschap zwak is, dan is het de verantwoordelijkheid voor allen om daar iets aan te doen. Die spiegel krijgen we ook voorgehouden in die Eerste Korintiërbrief: “Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde. Welnu, u bent het lichaam van Christus en ieder van u maakt daar deel van uit.” (I Kor 12,26-27)

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be