Woord van de Pastoor

Monica

Ieder jaar, op 27 augustus, staat de heilige Monica op de heiligenkalender. Die heilige Monica is een heilige die heel veel mensen aanspreekt omdat ze meemaken wat die heilige van weleer ook meemaakte.
Van de heilige Monica weten we dat ze de moeder van de heilige Augustinus was. Haar zoon is niet altijd een grote heilige geweest. Augustinus heeft in zijn leven flink gedwaald. Augustinus heeft een hele periode als een manicheeër geleefd, ver van Jezus Christus. Hij had een bijvrouw en bij die bijvrouw had hij ook een zoon, Adeodatus. Zijn moeder Monica heeft daar veel verdriet over gehad maar is altijd voor hem blijven bidden, lange jaren, en uiteindelijk kwam het goed. Het was een jarenlang proces maar ze heeft niet opgegeven en is blijven bidden en getuigen. Augustinus en zijn zoon namen Jezus Christus als hun redder aan en werden samen gedoopt. Augustinus werd een van de grote heiligen van onze Kerk, een kerkleraar.
Veel mensen maken het vandaag mee dat hun kinderen en kleinkinderen en dierbaren ook wegen gaan die ze moeilijk kunnen begrijpen. Ik beluister regelmatig het verdriet van ouders dat hun kinderen en kleinkinderen ver van God leven. Ouders vertellen mij hoe ze hun kinderen het christelijke geloof hebben meegegeven maar nu de kinderen volwassen zijn dat ze geen gelovige of kerkelijke praktijk meer zien. Grootouders vertellen mij dat hun kleinkinderen in hun kinderjaren vroom waren maar toen ze ouder werden het christelijke geloof helemaal verloren. Heel wat oudere mensen vertellen mij dat het hun zoveel pijn doet dat hun achterkleinkinderen niet meer gedoopt worden.
Laten ons kijken hoe de heilige Monica het heeft gedaan, altijd van hen blijven houden, hen niet loslaten omdat ze andere wegen gaan en voor hen bidden. Liefde en gebed vermag veel !
Op een bepaald moment ging Monica naar een bisschop en sprak hem over haar verdriet over haar zoon Augustinus die zo ver van God leefde. De bisschop troostte de moeder met de woorden: “Een kind van zoveel tranen kan niet verloren gaan” en zo is het ook gebeurd na zovele jaren. Augustinus heeft zich bekeerd, de tranen en de gebeden van zijn moeder Monica zijn niet tevergeefs geweest en zo mogen ons verdriet en onze gebeden voor onze dierbaren die God hebben los gelaten of helemaal niet kennen niet tevergeefs zijn. Blijf bidden en getuigen. Volhouden ! Geef je kinderen, je kleinkinderen, je dierbaren nooit op en blijf ze elke dag in gebed bij de Heer brengen, blijf naar hen getuigen hoe sterk je relatie met Jezus Christus je maakt. Wellicht maakt het hen nieuwsgierig en kan de Heer zo een weg vinden in hun hart, in hun leven.
Als ook wij pijn en verdriet hebben over de wegen van onze dierbaren, denken wij dan aan het voorbeeld van de heilige Monica en vragen wij haar voorspraak.
Ik vond onlangs dit mooie gebed:
“Heilige Monica,
Ik heb uw gebed nodig.
U weet precies hoe ik me nu voel, omdat u zich ook ooit zo voelde.
Ik heb pijn en ik ben wanhopig.
Ik wil zo graag dat {naam van persoon} terugkeert naar Christus in Zijn Kerk, maar ik kan het niet alleen, ik heb Gods hulp nodig.
Smeek alstublieft samen met mij dat de krachtige genade van de Heer in het leven van {naam} kan stromen.
Vraag de Heer Jezus om zijn/haar hart te verzachten, een pad voor zijn/haar bekering voor te bereiden en het vuur van de Heilige Geest in zijn/haar leven te brengen. Amen.”

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

GOUDEN SINT-ROMBOUTSKRUIS VOOR PAUL: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20210819_95076711