Woord van de Pastoor

Antonius met het varken

DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=7jAVpbeUVwI

In de Sint-Mauruskerk van Holsbeek staat er een beeld van de heilige Antonius Abt. Om onderscheid te maken tussen de heilige Antonius van Padia, de patroon van de verloren voorwerpen, spreekt met over de heilige Antonius Abt ook wel eens over “Antonius met het varken”. Veel kerken in onze streken hebben een beeld van de heilige Antonius Abt. In de kerk van mijn thuisdorp Nederhasselt staat er wel 5 afbeeldingen van deze heilige en wordt deze jaarlijks nog uitgebreid gevierd. In de tijden van weleer werd de voorspraak van de heilige Antonius Abt door velen gevraagd bij veeziekten en om bescherming van de varkens en van huisdieren.
Wie was die heilige ?
Hij werd rond het jaar 251 in Egypte geboren. Zijn ouders waren rijke mensen. Hij was twintig jaar toen zijn ouders stierven. Op een bepaald moment hoorde Antonius het woord van Jezus voorlezen wat Hij sprak tot de rijke jongeling in het 19de hoofdstuk van het Matteusevangelie: “Wilt ge volmaakt zijn, ga dan naar huis, verkoop wat ge bezit en geef het aan de armen; daarmee zult ge een schat in de hemel bezitten. En kom dan terug om Mij te volgen”. Antonius was sterk gegrepen door die evangelietekst en hij bracht hem letterlijk in praktijk. Al zijn bezittingen deelde hij aan de armen uit en hij trok zich terug in de eenzaamheid in de woestijn waar hij een boetvaardig leven leidde. Slechts het noodzakelijkste eten nam hij tot zich. Hij moest er enorm vechten tegen bekoringen, demonen namen heel wat gedaanten aan om hem te bekoren.
Heel dikwijls wordt Antonius afgebeeld met een varken en in de volksmond noemt men de heilige ook “Antonius met het varken”. Die bijnaam schijnt er gekomen te zijn in de middeleeuwen. De Antonieten, een verpleegorde die genoemd werd naar de heilige Antonius Abt, mochten hun varkens vrij laten rondlopen als dank en als vergoeding voor de verpleging die zij verstrekten. Da afbeelding van Antonius met het varken verwijst ook naar een verhaal dat op een dag de duivel naar Antonius kwam als een woest varken wat hem kwaadaardig aanviel, Antonius weerstond de verleiding en voortaan werd het varken zijn trouwe gezel. Antonius is een voorbeeld van standvastigheid, een voorbeeld van trouw aan je gemaakte keuzes. Je kunt altijd trouw blijven vanuit een sterke verbondenheid met Jezus.
De radicale levenswijze van Antonius trok andere christenen aan en ze wilden zich bij hem aansluiten. Aanvankelijk weigerde hij dat maar hij gaf uiteindelijk toch zijn eenzaamheid op en vormde een religieuze gemeenschap. Om die reden staat hij ook bekend als de grondlegger van het kloosterleven, als de vader van het christelijke monnikendom.
Hij maakte zich voor de kerk ook verdienstelijk door de geloofsgetuigen tijdens de vervolging onder Diocletianus te steunen en de heilige Athanasius bij te staan in zijn strijd tegen de Arianen.
Antonius is heel oud geworden, 105 jaar werd hij. Hij stierf in 356. Hij werd, volgens zijn eigen instructies, in een geheim graf begraven want hij wilde voorkomen dat zijn graf een plaats van verering zou worden.
Elk jaar op 17 januari wordt de heilige Abt Antonius in de Kerk herdacht.

Met de woorden van de Kerk bij de gedachtenis van de heilige Antonius Abt bidden wij: “God, de heilige abt Antonius heeft, door zijn leven in de woestijn, U gediend op een wijze die bewondering wekt. Wij vragen U op zijn voorspraak: bevrijd ons van onze zelfzucht, om U voortaan boven alles te beminnen. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid van de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.”

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be