Home
Nieuws
Woord v.d. Pastoor
Priester Penne
Opname in de kerk
Dopen
Communie
Vormsel
Huwelijk
Jubilea
Uitvaart
Boete & verzoening
Ziek zijn
Maria
Links
Contactinformatie

Priester Penne

U bent bezoeker 400693 .

Woord van de Pastoor

Over de heilige Wivina

DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=3J37xz8VY9s

Op 17 december wordt in de Kerk de heilige Wivina gevierd. Vanouds wordt ze ook in Sint-Pieters-Rode op een bijzondere manier vereerd. Er zijn in de kerk van Sint-Pieters-Rode een mooi glasraam, enkele beelden en een reliek van de heilige Wivina aanwezig. Wie was deze bijzondere heilige ?

Wivina werd geboren aan het begin van de twaalfde eeuw, en ze was van adellijke afkomst. Ze moet een mooie en bevallige jonge vrouw geweest zijn. Een zekere Richward vroeg haar te huwelijk maar ze wees het huwelijksaanzoek af. Ze wilde haar leven helemaal aan God geven.
Het verhaal gaat dat ze in 1127 thuis wegvluchtte en samen met enkele gelijkgestemden in de bossen bij Groot-Bijgaarden een kluizenaarsbestaan ging leiden.
In 1143 stichtte ze samen met hertog Godfried III van Leuven het klooster van Groot-Bijgaarden. Daarvan werd ze de eerste abdis.
Wivina leefde heel sober en ascetisch. Ze at bijzonder weinig, wat ze at was vegetarisch, ze leefde van kruiden en bronwater. Wivina is in Groot-Bijgaarden overleden op 17 december 1170.

De heilige Wivina wordt altijd afgebeeld als een abdis, in kloosterhabijt en met een staf in de hand maar ook is er altijd een kaars te zien bij haar beeltenissen. Dat gaat terug op het volgende verhaal. Een was ze op reis en wilde ze ’s avond bij het licht van een kaars de gebeden uit haar gebedenboek bidden. Plotseling waaide de kaars uit. Maar op wonderlijke wijze vatte ze even later weer vanzelf vlam zodat ze haar gebeden kon verder bidden. Een ander verhaal vertelt dat op een keer de duivel alle kaarsen in het klooster zou hebben uitgeblazen zodat alle kloosterzusters angstig in het duister zaten; Wivina bad vol vertrouwen tot God en na enige tijd gingen alle kaarsen vanzelf weer aan. Zelfs na haar dood bleven er nog wonderlijke dingen met kaarsen gebeuren. Toen enkele dagen na haar dood de bisschop de kloosterkerk officieel kwam inwijden, gingen tijdens de processie alle kaarsen plotseling vanzelf uit. Maar toen de processie langs het graf van Wivina kwam, ontbrandden ze weer vanzelf.

Het verhaal over die uitdovende en weer brandende kaarsen bij Wivina heeft ook een boodschap. Wivina was in haar leven sterk verbonden met Jezus Christus die van zichzelf in het evangelie zegt: “Ik ben het licht van de wereld. Wie Mij volgt, dwaalt niet rond in de duisternis maar zal het licht van het leven bezitten.” (Johannes 8,12) Wivina heeft Jezus aangenomen als het Licht voor haar leven, in Zijn Licht heeft ze altijd geleefd en Zijn Licht heeft ze altijd aan hen die met haar in contact kwamen aangereikt. Al heel snel hebben mensen aangevoeld dat ze na haar dood zeker in het Eeuwige Licht bij Jezus Christus leefde en dat ze bij hem een goede voorspreekster is. Door de eeuwen heen, tot op vandaag roepen mensen haar voorspraak in voor zovele intenties, bijzonder tegen keelpijn en tegen de ziekten van het vee.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be