Woord van de Pastoor

Bidden bij het eten

Op een zaterdagavond was ik met enkele parochianen hier in Galmaarden in de frituur van mijn neef wat gaan eten. Toen elk zijn bestelling voor zich had staan, maakte ik een kruisteken en bad een kort gebed voor het eten, de andere aanwezigen aan tafel maakten ook een kruisteken. Toen we klaar waren met eten en aanstalten maakten om weg te gaan sprak een jonge kerel me aan en vertelde dat hij me in de gaten had gehouden of ik wel een kruis zou maken voor het eten in die drukke frituur met al die mensen er bij. Natuurlijk deed ik dat, zei ik hem. En toen zei hij dat hij het ook nooit oversloeg, ook niet in een drukke frituur en dat zijn vrienden dat van hem wisten en waardeerden. Ja, ook in een frituur ben je christen en zeker met een groot pak friet voor je mag je de Heer even danken want zovele mensen op deze aarde moeten het met veel minder doen. Ook daar breng je in praktijk waar je over spreekt en het maken van een eenvoudig kruisje, even de handen vouwen, of even stil worden is ook een stuk getuigenis.

In de afgelopen tijd las ik in de krant over een restaurant in de Amerikaanse staat North Carolina wat uitpakte met een wel heel opmerkelijke actie: klanten die er voor de maaltijd bidden krijgen 15 procent korting op hun rekening. De zaakvoerster zegt: “We verplichten niemand om het te doen. Het gaat om het idee van dankbaarheid. Eigenlijk heeft het niets met religie te maken, het is eerder iets spiritueel”. Ze bracht haar tienerjaren door op de Filippijnen, een ervaring die haar kijk op de dingen veranderde: “We leven in een land met een overvloed aan voedsel, maar dat mogen we niet voor lief nemen. Ik vind het hartverwarmend om te zien dat mensen dankbaar zijn”. Zie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=dmf20140802_01201932

En hoe is het met ons bidden voor het eten ? Hebben wij er voldoende aandacht voor ? Vanouds zijn het korte gebeden die we uitspreken voor het eten. Het mag natuurlijk niet te lang zijn want anders kan het eten koud worden. Maar het geeft wel onze dankbaarheid naar God weer. In Vlaanderen bidden we: “Heer, zegen ons en ook deze spijzen die Uw milde Hand ons geeft. Door Christus, onze Heer. Amen.” In Nederland bidt men: “Heer, zegen ons en deze gaven die wij van Uw mildheid zullen ontvangen. Door Christus, onze Heer. Amen.”

De nadruk in ons bidden aan tafel ligt niet op het nog beter maken van het eten maar op de mildheid van God, we danken Hem dat we eten hebben. We kunnen het allemaal maar gewoon vinden dat we eten hebben, de meesten drie keer per dag maar mensen die wel eens in andere werelddelen zijn geweest kunnen je vertellen dat het hebben van dagelijks voedsel voor een groot deel van de wereldbevolking geen vanzelfsprekendheid is.

Het bidden voor het eten is niet iets van de laatste eeuwen maar ook onze Heer deed het en als volgelingen van de Heer mag het ons ook zo de Heer laten navolgen. Bij het verhaal over de wonderbare broodvermenigvuldiging in Johannes 6 lezen we: “Jezus nam de broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde het brood onder de mensen die er zaten. Hij gaf hen ook vis, zoveel als ze wilden.” (Johannes 6,11) Als we in de eerste brief aan de Korintiërs het verslag lezen over het laatste avondmaal wordt ons daar ook verteld over Jezus die bidt voor de maaltijd: “In de nacht waarin de Heer Jezus werd overgeleverd, nam Hij een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood…”(1 Kor. 11,23-24). Misschien mogen deze gedachten ons helpen ons gebed bij het eten te verzorgen.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.