Woord van de Pastoor

Armen bij ons

Onze nieuwe Paus Franciscus is door verschillende bladen uitgeroepen tot “Man van het jaar 2013”. Het moet gezegd worden: veel mensen worden aangesproken door de stijl waarop Paus Franciscus het Pausschap inkleurt. Deze week sprak ik met een aantal parochianen daarover. Een van hen merkte op dat de vorige Pausen voor hem te veel spraken over abortus, euthanasie, echtscheiding en voorbehoedsmiddelen en dat voelde helemaal niet zo goed maar deze Paus heeft het vooral over de armen en dat was voor hem toch wat minder direct en zeker ook een mooi thema. Mja…

Ik heb hem aan de hand van 3 voorbeelden uit de kerstdagen aangetoond dat de zorg voor de armen geen thema was van “ver van mijn bed” maar van heel dichtbij, in onze eigen dorpen.

Op de middag van 24 december werd ik naar het kerkhof van Tollembeek geroepen om de grafgebeden te bidden. Het heeft een diepe indruk op mij gemaakt. Het was een begrafenis die georganiseerd werd door het OCMW van Galmaarden. De overledene was 2 dagen eerder in een ziekenhuis overleden en de gemeente diende zorg te dragen voor de begrafenis. De man, 84 jaar oud, was 5 jaar in een bejaardenhuis geweest en had in al die jaren niemand op bezoek gekregen. Nu hij gestorven was, waren er geen familieleden bereid of te vinden die naar de begrafenis wilden komen. Bij die eenvoudige kist stond ik daar samen met 2 mensen van de begrafenisonderneming, de burgemeester en de voorzitter van het OCMW. Samen hebben we daar gebeden, het graf gezegend en deze man – een geboren en getogen Tollembekenaar – aan Gods Zorg toevertrouwd. Op eerste kerstdag heb ik op zijn kale graf een potje met een kerstroos neergezet. Ook in ons eigen midden zijn er armen, zien wij ze ?

In de namiddag van 24 december ben ik samen met onze organist naar een van de Vlaamse gevangenissen gereden om er de Heilige Mis op te dragen. De lekenaalmoezenier had geen priester kunnen vinden en bij mij lukte het nog. Zowel onze organist als ikzelf waren getroffen door de vroomheid van die mannen die daar lange tijd opgesloten zitten. Ik moest daar denken aan de woorden van de Heer Zelf: “Ik was in de gevangenis en gij hebt mij bezocht”. We hadden er allebei een goed gevoel bij om iets te kunnen betekenen voor die mensen, ook voor hen is Hij gekomen met Kerstmis. Komt het in ons op om mensen uit ons eigen midden die we misschien kennen en die in gevangenschap leven, iets van ons christen zijn te laten voelen. Ook in ons eigen midden zijn er zo’n armen, zien wij ze ?

Na een van de Missen op eerste Kerstdag wenste ik een vrouw van wie ik de echtgenoot in het afgelopen jaar begraven heb nog een Zalig Kerstfeest. Ik vroeg haar hoe ze die eerste Kerstmis zonder haar man had gevierd. “Alleen”, antwoordde ze mij, ze was maar vroeg slapen gegaan, niemand van de familie had gevraagd om met kerstavond bij hen te komen. Er was veel volk in de uitvaart en op de koffietafel van haar man, nu in deze momenten had niemand van al die mensen eraan gedacht haar wat aandacht te geven op Kerstavond. Armoede zit niet alleen in geld maar ook in menselijke aandacht. Zien wij die armoede, we kunnen er gemakkelijk iets aan doen !

Wellicht vindt u Paus Franciscus ook iemand die op uw sympathie kan rekenen. Neem ook zijn boodschap serieus. De armen en de noodlijdenden zijn wellicht ook in uw familie, in uw straat en in uw buurt te vinden. Denk aan het woord van de Heer dat wat ge voor de minsten van uw broeders en zusters doet, voor de Heer Zelf doet.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be