Woord van de Pastoor

Participatiesamenleving

Ieder jaar wordt in Nederland een woord uitgeroepen tot Woord van het Jaar. Verschillende woorden waren in de running. Vóór pietitie en socialbesitas heeft het woord participatiesamenleving het gehaald. Koning Willem-Alexander gebruikte het woord in zijn troonrede van afgelopen september. De klassieke verzorgingsstaat verandert in een participatiesamenleving, zei hij, een samenleving waarin burgers meer verantwoordelijkheid nemen voor hun leven en omgeving. Zie: http://www.nrc.nl/nieuws/2013/11/16/participatiesamenleving-uitgeroepen-tot-woord-van-het-jaar-2013/?utm_campaign=rss&utm_source=syndication

Participatiesamenleving. Het lijkt een nieuw woord en toch is het voor ons, christenen, helemaal geen nieuwe gedachte. We hebben van God onze eigen talenten gekregen, elk heeft zijn eigen roeping. Wat doen we er mee ? We hebben in onze parochies zovele gedoopte en gevormde mannen en vrouwen, onze parochies bestaan meestal uit enkele duizenden gedoopten en gevormden. En toch loopt het gewone verloop in heel wat parochies stilaan helemaal vast. Van die duizenden gedoopte en gevormde mensen verkiezen er heel wat het statuut van “rustend lid”. Als mensen stoppen met een taak in de parochie die men jarenlang heeft vervuld, is het zo moeilijk om vervanging te vinden. Op alle terreinen van het parochieleven begint het moeilijk te worden. Zoek maar eens een nieuw lid voor een kerkraad, mensen die eerste communie- of vormselvoorbereiding willen doen, misdienaars, koorleden, een organist, mensen die de kerk willen poetsen, een verantwoordelijke voor een parochiezaal,… De eerste vraag die men veelal krijgt is hoeveel je er voor betaald krijgt. Onze parochies draaien veelal op enkele mensen die bijna al die taken op zich nemen en wanneer er iets met die mensen gebeurt, dreigt een hele parochie op te houden met draaien.

Lang voor Koning Willem-Alexander het had over de participatiesamenleving is het twaalfde hoofdstuk van de eerste brief aan de Korintiërs geschreven. Ik zou elk willen aanraden dat stukje uit de Heilige Schrift te lezen. Daar wordt duidelijk gezegd dat “in iedereen de Geest zichtbaar aan het werk is, ten bate van de gemeente.” Elk heeft van de Geest gaven gekregen en we moeten ons daarmee inzetten voor de zaak van de Heer. Hoe doe ik dat ? Als een spiegel houdt de Heilige Schrift ons voor: “Welnu, u bent het lichaam van Christus, en ieder van u is van dit lichaam een onderdeel. Nu heeft God in de gemeente allerlei mensen aangesteld, allereerst apostelen, vervolgens profeten, en verder leraren; voorts is er de gave om wonderen te doen, te genezen, te helpen, te besturen en in talen te spreken. Niet iedereen kan apostel zijn, of profeet, of leraar. Kunt u allen wonderen doen? Hebt u allen de gave om te genezen, in talen te spreken en uitleg te geven?” (1 Kor. 12,27-30)

Dat nieuwe Woord van het Jaar in Nederland mag elk van ons eens uitnodigen om bij zichzelf te onderzoeken hoe ik mij inzet voor de zaak van de Heer, voor de Kerk waartoe ik behoor. Als zaken in een parochie niet meer lopen moet ik niet de vraag gaan stellen wiens fout het is maar mezelf afvragen of ik voldoende mijn verantwoordelijkheid als christen heb genomen voor de Kerk en de parochie waartoe ik behoor. Participatiesamenleving, ook in onze Kerk !

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be

NIEW FILMPJE: HOE BID IK EEN ROZENKRANS: http://www.youtube.com/watch?v=rKDwP8mYeAs