Woord van de Pastoor

Blijven hopen !

Op de eerste vrijdag van september was ik uitgenodigd voor een feestmis en –maaltijd bij de Zusters Sacramentinen in Halle. Niet omdat ze de hosties mogen bakken voor onze 3 parochies werd ik er voor uitgenodigd maar vanwege de inkleding van een pasingetreden zuster. Zie: http://monasteriumhalle.wordpress.com/2011/09/09/nieuwe-zuster-ingekleed/

Het verhaal van dit kloostertje mag navolging krijgen. In het kloostertje in Halle woonden tot voor kort nog 6 zusters, 4 van hen zijn ouder, 2 van hen wat jonger. Eens telde het klooster 27 zusters, in de afgelopen winter overleden nog 2 hoogbejaarde zusters. Een aantal mensen dacht al dat het niet lang meer zou duren eer het klooster opgeheven zou worden, de zusters naar het bejaardenhuis of naar een ander klooster. Maar de zusters zelf bleven geloven in hun toekomst. Ze bleven trouw aan hun kloosterleven en aan hun regel, trouw in het gebed en in de aanbidding van de Heer in het Heilig Sacrament. Een tijd geleden namen ze het moderne initiatief om een eenvoudige website te laten bouwen en zo te getuigen wat hun roeping en hun vreugde is:  http://monasteriumhalle.wordpress.com/ Menige priester, ook buitenlandse, spraken ze aan en vroegen te bidden voor roepingen en bekend te maken dat zij nog hoopten op nieuwe roepingen.

Ondertussen is er resultaat. De eerste vrouw is onlangs ingetreden,  op de eerste vrijdag van september heeft ze het habijt ontvangen. Er zijn gesprekken met enkele serieuze kandidaten, in december wil een Westvlaamse vrouw intreden. Een Kongolese jonge vrouw, een bekende van een priester die het klooster genegen is, wil ook intreden en zal ook binnenkort komen.

Het bidden, hopen en uitzien van deze kleine groep zusters wordt ineens beloond. Het lijkt of die oudere zusters ineens jonger worden door het hoopvolle nieuws. Die zusters mogen een voorbeeld zijn voor zovele religieuze gemeenschappen in Vlaanderen en Nederland die dreigen uit te sterven. Met de ingrediënten van het succesrecept van Halle kan er ook voor hen een hoopvolle toekomst zijn: naast authentiek zijn en trouw blijven aan het oorspronkelijke kloosterleven, blijven getuigen dat men openstaat voor nieuwe leden. Daarbij ook gebruik maken van de nieuwe communicatiemiddelen waar eigenlijk iedereen tegenwoordig gebruik van maakt, God wijst ook via internet mensen naar het kloosterleven. En ook over de grenzen durven kijken, er zijn ook roepingen buiten de Benelux !

Het verhaal van deze zusters mag een verhaal voor elk van ons zijn om trouw te blijven aan ons geloof, trouw te blijven in ons werk in de parochies en onze christelijke inzet. Ook al is het hier en daar wat moeilijk om jongeren aansluiting te laten vinden in de kerkelijke activiteiten, toch trouw blijven. Blijven vertrouwen op aanwas en ook de nieuwe communicatiemiddelen durven gebruiken in het parochiegebeuren. Ook in ons bisdom gaat men nu over de grenzen kijken om het priestertekort op te vangen.

Gelovige ouders worstelen er ook soms mee dat hun kinderen maar weinig of niets doen aan geloof en kerk. Zelf blij blijven getuigen van wat de vriendschap met de Levende Heer geeft. Zaaien en geloven in de oogst. Wie weet grijpt men vroeg of laat eens terug naar datgene wat men thuis eens heeft meegekregen en wat de kracht en sterkte was van de ouders.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be

ARTIKEL NIEUWSBLAD: http://www.hetnieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=LR3F1JHG