Woord van de Pastoor

Bedevaart

De laatste tijd hoor ik steeds meer berichten over mensen die op bedevaart gaan. En dan niet alleen even met de auto naar een bijzondere religieuze plaats ergens in het Brabantse of Vlaamse land maar over voettochten naar verre bijzondere plaatsen. Op dit moment zijn er verschillende parochianen te voet op weg naar Santiago de Compostella, de plaats van de apostel Jacobus. Aanstaande zondag mag ik een pelgrimszegen uitspreken over een Luyksgestelse parochiaan die te voet naar Rome gaat, een maandenlange tocht naar de graven van de apostelen Petrus en Paulus.

Het is altijd interessant om te vernemen waarom mensen op tocht gaan, honderden of meer dan duizend kilometer ver. Meestal zit men op een scharniermoment in het leven en wil men even weg van het vertrouwde, soms is er het gevoel van de uitdaging, dikwijls ook wil men even een periode om tijdens de tocht van alleen-lopen God dichtbij te voelen en te ontdekken wat Hij voor het verdere leven wil.

In de afgelopen tijd heb ik verschillende mensen gesproken die op bedevaart gingen en elk komt er anders van terug. Zo een tocht heeft altijd iets van bekering, je gaat tijdens die lange tochten nadenken over je leven, je wordt geconfronteerd met jezelf en je denkt na over hoe je je leven invulling geeft.

Het op bedevaart gaan is niet iets nieuws, het is eeuwenoud. Bedevaarten zijn van alle tijden, in de Bijbel vinden we verschillende plaatsen waar sprake is dat men op tocht gaat, naar heilige plaatsen. Ik denk aan het bekende verhaal van de terugvinding van het Kind Jezus in de tempel van Jeruzalem. De ouders van Jezus gingen op bedevaart naar Jeruzalem voor het Paasfeest.

Velen in de geschiedenis gingen voor op bedevaart, ook in onze streken. Op internet zijn hele routes te vinden hoe je het best kunt lopen naar die grote bedevaartsplaatsen, routes die veelal ook al eeuwenoud zijn. Meestal lopen die wegen langs heel wat kloosters en religieuze plaatsen. Wie die tocht onderneemt wordt op veel plaatsen gastvrij ontvangen. Ik hoorde van mensen die zo een bedevaart hadden aangevat meer als uitdaging voor de lange tocht dan voor het religieuze. Toch vertelden ze mij dat ze anders terugkwamen door ook de haltes waar ze in gesprek kwamen met broeders en zusters en paters, gesprekjes die hen geestelijk voedsel meegaven voor onderweg.

Aanstaande zondag vertrekt een van onze parochianen op weg naar de Eeuwige Stad, naar Rome. Ik zal hem op weg sturen met het mooie zegengebed van de Kerk: “Almachtige God, Gij schenkt steeds uw barmhartigheid aan wie U liefhebben en voor wie U zoeken zijt Gij nergens ver weg. Wees aanwezig bij uw dienaar die op bedevaart gaat en richt zijn weg naar uw wil, zodat hij overdag omgeven is door uw heilzame schaduw, ’s nachts verlicht is door het licht van uw genade en onder uw begeleiding aankomt op die plaats waarheen hij op weg is. Door Christus, onze Heer. Amen.”

Misschien is een korte of lange tocht ook eens iets voor ons ?

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.


U BENT WELKOM…
U bent welkom in de afscheidsviering van Pastoor Penne als pastoor van de Pastorale Eenheid Bergeijk op zondag 31 juli om 10.30 uur in de Sint-Martinuskerk te Luyksgestel, daarna is er receptie.
U bent welkom in de presentatieviering van Pastoor Penne als herder van Bever op zaterdag 6 augustus om 19 uur in de Sint-Martinuskerk te Bever, daarna is er receptie. http://www.kerkeninvlaanderen.be/pages/kerk_01468.htm
U bent welkom in de presentatieviering van Pastoor Penne als herder van Galmaarden en Tollembeek op zondag 7 augustus om 9.15 uur in de Sint-Martinuskerk te Tollembeek, daarna is er receptie. http://www.kerkeninvlaanderen.be/pages/kerk_01467.htm