Woord van de Pastoor

Aandacht voor de zwakke

Ik was bijzonder getroffen door het volgende verhaal. Een boer had enkele jonge hondjes. Hij schilderde en plaatste een advertentie op een bord met “4 puppies te koop”. Net toen hij de laatste spijker in het bord sloeg, werd hij aan zijn overall getrokken door een kleine jongen. “Meneer”, zei de jongen, “Ik wil een van uw puppies kopen”. “Wel”, zei de boer, “deze puppies hebben hele goede ouders en kosten aardig wat geld”. Toen reikte de jongen diep in zijn broekzak en haalde een handvol kleingeld voor de dag. “Ik heb 39 cent. Is dat genoeg om te kijken ?” “Zeker”, zei de boer. “Dolly”, riep hij. Uit het hondenhok en over het erf rende Dolly naar de boer toe, gevolgd door 4 kleine bolletjes wol. De kleine jongen drukte zijn gezicht tegen het hek. Zijn ogen straalden van verrukking. Terwijl de honden naar het hek toekwamen rennen, zag de jongen iets bewegen in het hondenhok. Langzaam verscheen er nog een bolletje wol, maar deze was zichtbaar kleiner dan de andere hondjes. Op zijn achterpootjes gleed het bolletje het hok uit en op een wat onhandige wijze begon het hondje vooruit naar het hek te hobbelen, terwijl het zijn best deed de andere hondjes bij te houden. “Ik wil die hebben”, zei het kleine jongetje, terwijl hij naar de waggelende hond wees. De boer knielde naast het jongetje neer en zei: “Jongen, je wil dat hondje echt niet. Het is nooit in staat te rennen of te spelen zoals de andere hondjes kunnen”. Toen deed de jongen een stap naar achteren en begon een broekspijp op te rollen. Een stalen beugel werd zichtbaar aan beide zijden van het beentje van de jongen die vastgemaakt zaten aan zijn speciaal gemaakte schoentje. De boer aankijkend, zei hij: “Weet u, meneer, ik kan zelf ook niet zo goed rennen en hij heeft iemand nodig die hem begrijpt”. Met tranen in zijn ogen pakte de boer de kleine puppy op en gaf het heel voorzichtig aan de kleine jongen. “Hoeveel kost het ?”, vroeg de jongen. “Niets, het is gratis”, zei de boer, “Er is geen prijs voor liefde”.

Vanuit Jezus’Woord “Wat je voor de minsten van de Mijnen doet, dat doe je voor Mij”, heeft de Kerk altijd een grote aandacht en liefde gehad voor de zwakken en de gehandicapten. Ik vraag me wel eens af: willen we in de toekomst zo weinig mogelijk zwakken en gehandicapten ? Ik hoor soms van ouders die een zwangerschap afbreken omdat het ongeboren kind gebreken had. De prenatale onderzoeken laten die al snel zien. Je hoort dan opmerkingen als: het is de beste oplossing voor het kind en voor de ouders en in de toekomst kunnen er nog genoeg gezonde kinderen volgen. Kan een kind met een handicap niet gelukkig zijn en betekent zo’n kind het einde van alle geluk voor de ouders ? Moge onze wereld elk kind zien als een geschenk van God, waar wij mogen voor zorgen. Onlangs riep Paus Benedictus op zich te verzetten tegen alle aanvallen op de waardigheid van het menselijk leven. De paus riep de katholieken op tot een moedig gewetensbezwaar ten overstaan van alle praktijken die "de waarde van het menselijk leven" in vraag stellen. De aanvallen op het recht op leven nemen toe en nemen telkens opnieuw nieuwe vormen aan, zei de Paus.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.