Woord van de Pastoor

Pastoorsmeiden

Vorige maand was hier een heel plechtige uitvaartmis met 4 priesters, een permanente en transeunte diaken en een seminarist erbij. Het was geen burgemeester of een hooggeplaatst iemand uit de maatschappij maar een eenvoudige vrouw die begraven werd. Jij. Ze was bijna 85 jaar oud en was lang wat men in de volksmond noemt “pastoorsmeid”. Ze was 23 jaar oud toen ze huishoudster werd van mijn verre voorganger van Luyksgestel, Pastoor van Roosmalen. Tot zijn dood heeft ze zich helemaal gegeven in de zorg voor haar pastoor en daarna stond haar deur altijd open voor elke priester, diaken en seminarist. Nog meer stond haar tafel klaar voor een heerlijk gastmaal.

Ze sterven stilaan uit, de mensen als Jij. In dit woord wil ik even hulde aan hen brengen. Het waren en zijn stuk voor stuk aparte vrouwen, apart in de mooiste zin van het woord. Ze gingen meestal op jonge leeftijd bij een priester wonen en zorgden voor het huishouden. In de volksmond werden ze dikwijls de “meid van de pastoor” genoemd. Het klinkt oneerbiedig en men heeft er op aangestuurd om hen “huishoudster van de pastoor” te noemen maar toch vind ik dat ze echte meiden waren in de moderne zin van het woord. Als men nu over een jonge vrouw zegt: “Dat is een flinke meid”, zo waren de meeste huishoudsters van weleer: sterke vrouwen, met een diep geloof, een sterke verbondenheid met kerk en parochie, met een grote zorg dat de priester niets tekort kwam, opkomend voor hun priester.

Die huishoudsters traden in de voetsporen van de vrouwen in het evangelie die voor Jezus zorgden. Ik denk aan de sterke vrouw Marta die beschreven wordt in het tiende hoofdstuk van het Lucasevangelie, de vrouw die lekker kookt voor de Heer. Wanneer de begrafenis van Jezus wordt beschreven, schrijft de evangelist Matteus in hoofstuk 27 vers 55: “Vele vrouwen, die Jezus vanuit Galilea gevolgd waren om voor Hem te zorgen, stonden van een afstand toe te kijken. Onder hen bevonden zich Maria uit Magdala, Maria de moeder van Jakobus en Josef, en de moeder van de zonen van Zebedeüs.”

Ik bezoek nog regelmatig enkele van de huishoudsters. De jongsten die ik ken, zijn rond de zeventig, de oudste tegen de honderd. Van de meesten is de pastoor voor wie ze zorgden, al overleden. Wanneer ik bij hen kom en luister naar hun roepingsverhaal, dan wijzen ze me op mijn identiteit als priester. In de Sacramenten ben je als priester de alter Christus, de andere Christus. In de Sacramenten en de verkondiging komt Jezus in de priester bij de mensen. Daar hebben zij willen voor zorgen, dat was hun roeping. Daarom waren zij altijd op de pastorie, daarom wisten zij altijd de priester te vinden. Hun zorgende taak is meestal nu overgenomen door betaalde krachten die een aantal uren per week zorgen voor het huishouden van de priesters, we hebben pastoriewachten die misintenties opschrijven en de pastoor heeft een mobiele telefoon waarop hij altijd bereikbaar is. Laten we nooit vergeten dat er andere tijden zijn geweest. Uit diepe eerbied voor die pastoorsengelen van weleer hebben we Jij in Luyksgestel met vele geestelijken omringd...

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

UITVAART OMA
Afgelopen zaterdag is mijn grootmoeder overleden. Bij deze ontvangt u de rouwkaart: http://www.rk-bergeijk.nl/files/nieuwsbestand1278401135.pdf
Iedereen is van harte welkom bij de gebedswake en de uitvaartmis. Wil haar gedenken in uw gebeden. In dit filmpje op Youtube is oma nog te zien: http://www.youtube.com/watch?v=mpkvmHe1sgg