Woord van de Pastoor

Vier Pausen

In de grote kamer van de pastorie van Luyksgestel hangt een fotolijst met de foto’s van de vier laatste pausen: Paulus VI, Johannes Paulus I en II en Benedictus XVI. Het zijn de vier pausen die de Rooms-Katholieke Kerk leidden zolang als ik al leef. Kijkend naar die fotolijst met die vier foto’s, denk ik dat die vier pausen elk iets afzonderlijks van het christelijk leven voor mij nalaten, elke paus benadrukt bijzondere aspecten van het leven met de Heer.

Aan Paulus VI heb ik de herinnering als kind aan het moment dat hij gestorven was en de beelden rond zijn begrafenis op televisie. Hij werd Paus terwijl het Concilie bezig was. In de veranderende tijdsomstandigheden heeft hij toch vastgehouden aan wat de Kerk altijd heeft geloofd en beleden en is hij niet bezweken onder de druk van wat velen dachten en riepen. We mogen hier zeker denken aan zijn standpunten rond geboortebeperking en het priestercelibaat. Zijn trouw aan Christus, de Kerk en de traditie heeft hem soms eenzaam gemaakt. Duidelijk vind ik dat in het volgende filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=uIztLx4ZG8A&feature=related Hij zag veel priesters en religieuzen uittreden en mensen de Kerk verlaten. "De rook van satan is de Kerk binnengedrongen", zei hij eens. Paulus VI is voor mij een voorbeeld van trouw en standvastig blijven in Christus, ook in de moeilijkste omstandigheden.

Johannes Paulus I laat ons het beeld na van een sympathieke, lachende Paus. Voor mij is het een voorbeeld dat geloven in Jezus Christus je echte, blijvende vreugde schenkt. http://www.youtube.com/watch?v=GWf2AA3ebbU&feature=related

Bijna achtentwintig jaar leidde Johannes Paulus II de Kerk. http://www.youtube.com/watch?v=AxvKK735gFY Ik zag hem voor het eerst in levende lijve in Gent, in 1985. Vele reizen heeft hij gemaakt, een voorbeeld van: geloof in Jezus Christus houdt je niet voor jezelf maar draag je uit, elk op de eigen manier. In 1992 woonde ik, met de seminariegemeenschap van ’s-Hertogenbosch, een privémis bij en daarna gaf hij ons elk persoonlijk een rozenkrans. Een onvergetelijk voorbeeld van intens met de Heer verbonden zijn. Ik zag hem ook bij de zaligverklaring van pater Damiaan in Brussel. Velen heeft hij zalig en heilig verklaard. Zijn doel: hij wilde duidelijk maken dat elk op zijn manier echt verbonden kan leven met de Heer. De laatste jaren van zijn leven zag ik hem nog verschillende keren in Rome: hij was oud en kon zich nog moeilijk bewegen en verstaanbaar maken. Zo gaf hij de wereld een voorbeeld dat een leven van iemand die ziek of hoogbejaard is ook nog zin en betekenis heeft.

Onze huidige Paus Benedictus XVI heb ik al verschillende keren bij audienties in Rome gezien. http://www.youtube.com/watch?v=usz0I9zzy8M&feature=PlayList&p=8A88315B991F2115&index=0&playnext=1 Ik concelebreerde met hem in Keulen bij de Wereldjongerendagen. Hij is de grote theoloog. In eenvoudige woorden kan hij de moeilijkste zaken van het geloof uitleggen. Veel aandacht bij hem is er ook voor de liturgie, dat het vieren in de kerk altijd een ontmoeting met de Heer dient te zijn.

Elke tijd vormt de mensen van die tijd. Zo is het ook met de mensen van de Kerk. Het voorbeeld van de herders vormt ook de gelovigen. Laten we met de voorbeelden van die vier Pausen steeds dichter komen bij Jezus Christus, wiens plaatsbekleder op aarde ze zijn.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.