Woord van de Pastoor

Gedachten bij de kruisoplegging

YOUTUBE-FIMPJE BIJ DIT WOORD: https://www.youtube.com/watch?v=HCcMM43Tn1Y&ab_channel=AndyPenne

Het komende weekend 12 en 13 september is er al onze kerken kruisoplegging van de vormelingen. Door de coronatoestanden moesten die vieringen uitgesteld worden en nu – twee weken voor hun vormsel – komen de vormelingen met hun ouders naar de kerk en krijgen ze een gezegend kruis omgehangen. Over twee weken gaan ze bij hun vormsel hun doopbeloften vernieuwen en uitspreken dat ze kiezen om te leven met de gekruisigde en de verrezen Heer. Nu zegenen we de kruisen die ze zullen dragen bij hun Vormsel en nadien ook zeker zullen bewaren. Die kruisjes die we zegenen en omhangen laten we sinds enkele jaren uit Bethlehem komen; het heeft een mooie symbolische waarde dat ze komen van de plek waar Jezus werd geboren, een katholieke familie maakt die kruisjes en zo kunnen we hen ook nog steunen.

De kruisoplegging mag ons eens laten stilstaan bij de betekenis van het kruis voor ons. Waar moeten we aan denken als we een kruis zien ? Elk kruis laat ons denken aan Jezus Christus, die aan het kruis is gestorven. Hij heeft dat voor elk van ons persoonlijk gedaan. Daardoor zijn wij verlost. Op de eerste bladzijden van de Schrift werd door de ongehoorzaamheid van de eerste mensen de vriendschap tussen God en mens verbroken, ging de Hemelpoort dicht, kreeg de zonde en de dood het laatste woord. God wilde het weer goed maken. Hij zond Zijn Zoon naar deze wereld. Hij stierf voor elk van ons persoonlijk op het kruis, dat offer heeft de vriendschap tussen God en mens hersteld, de Hemelpoort geopend, de zonde en de dood het laatste woord ontnomen. Jezus spreekt er zelf over in het derde hoofdstuk van het Johannesevangelie waar Hij zegt: “De Mensenzoon moet omhoog worden geheven zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn, opdat eenieder die gelooft in Hem eeuwig leven zal hebben. Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat alwie in Hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben.” Elk kruis vraagt ons: geloof je dat Jezus dat voor jou persoonlijk heeft gedaan. Daar gaat het over.

Bij elk kerkelijk samenkomen en bij elk bidden beginnen we met een kruisteken. We zijn dat zo gewend om te doen dat we er niet altijd bij stilstaan wat we aan het doen zijn. Het maken van dat kruisteken heeft een grote betekenis. Elke Eucharistieviering maar ook elk persoonlijk en gezamenlijk gebed beginnen wij met het kruisteken en de woorden “In de Naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Amen.” In het Westen doen we dat met een volledige open en gestrekte hand. Die open en gestrekte hand is een teken van zegening. We vragen de zegen van onze God, Zijn Nabijheid, we treden uitdrukkelijk in contact met Hem. Oosterlingen maken hun kruisteken met duim, wijsvinger en middenvinger bij elkaar en de andere twee vingers naar beneden. Ook een mooi teken, die drie vingers bij elkaar is teken van het geloof in onze God die is één God en drie Goddelijke personen; die twee andere vingers verwijzen naar Jezus, God die mens geworden is, Hij was helemaal God en mens. Als we ons tekenen met het kruis is het een duidelijk teken: “Ik geloof dat Jezus voor mij aan het kruis is gestorven”. Als we ons een kruisteken maken, dan drukken we eigenlijk uit dat we weten wie we zijn. We zijn niet toevallig op deze wereld maar we zijn allemaal door God geschapen om Hem te kennen, te beminnen en te dienen in dit leven en dan voor Eeuwig bij Hem te wonen na dit leven. Dat drukken we ook uit in dat tekenen van het kruisteken. We raken ons voorhoofd aan als een teken dat we Hem willen kennen, dat we weten welk Plan Hij met ons heeft. We raken ons aan in de buurt van ons hart zodat we Hem mogen beminnen en Zijn Liefde mogen beantwoorden. We raken onze schouders aan zodat we Hem kunnen dienen en Zijn Plan met ons kunnen waarmaken.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be