Woord van de Pastoor

Heilige Hubertus - zegenen van brood

DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=8FH1SuPLjdA

Op heel veel plaatsen in België en Nederland wordt begin november de Heilige Hubertus gevierd. De heilige Hubertus leefde in de zevende eeuw. Vooral het verhaal wat aan zijn bekering verbonden is, spreekt tot de verbeelding. De adellijke jonge kerel leidt aanvankelijk een heel werelds leven. Zelfs op Goede Vrijdag, een dag waarop iedereen denkt aan het verlossende lijden van onze Heer Jezus Christus, ging Hubertus jagen. Hij kwam een groot hert op het spoor en ging er achteraan met zijn honden. Net op het moment dat hij het dier wilde neerschieten, keerde het dier zich naar hem toe en zag hij een lichtend kruis tussen het gewei van het hert. Hij hoorde een stem die hem zei: “Hubertus, waarom verdoe je je tijd met dit soort bezigheden ? Van nu af zul je niet meer dieren vangen maar mensen”. De stem zei hem naar de heilige Lambertus van Maastricht te gaan. Het zou het begin zijn van een compleet nieuw leven. Hubertus zal uiteindelijk zijn leven omkeren, hij zal priester en bisschop worden van Maastricht. Hij zal de geschiedenisboeken ingaan als de bisschop die de bisschopszetel van Maastricht naar Luik heeft gebracht. Hij verkondigde het geloof in Brabant en in de Ardennen, in het zuiden van Nederland en in België dragen heel wat kerken zijn naam. Dat bijzondere verhaal is voor mij een mooi teken dat God elke mens graag in Zijn Liefde laat delen en daar ook bijzondere tekens in doet. Misschien zijn de tekens in de meeste mensenlevens minder spectaculair dan bij de heilige Hubertus maar toch geloof ik dat God enkele keren in elk mensenleven een bijzonder teken doet opdat we met Hem een levende relatie zouden aangaan. Elk mag zich met dit verhaal ook even afvragen op welke momenten ik de Heer in mijn leven dicht bij mij heb gevoeld.

In onze streken is het een oud gebruik om brood te zegenen op het feest van de heilige bisschop Hubertus. Het verhaal gaat terug op een legende dat de heilige Hubertus eens een kluizenaar had genezen van hondsdolheid door hem een brood te geven. Het brood wat gezegend werd en wordt op de feestdag van de Heilige Hubertus eten mensen niet alleen zelf maar geven het ook aan hun dieren, opdat ook de dieren geen hondsdolheid of razernij zouden krijgen. Sommigen zullen dit zien als een soort bijgeloof, anderen zullen zich afvragen of dat nog iets is voor deze tijd. Het zegeningsgebed over het brood wijst ons naar Jezus die het echte Brood voor ons leven is, die brood heeft uitgedeeld bij de wonderbare broodvermenigvuldiging en die op het Laatste Avondmaal ook brood heeft genomen en aan Zijn leerlingen heeft gegeven. Er wordt in dat zegeningsgebed gebeden dat door onze levende relatie met Jezus, het Levende Brood, onze echte honger mag gestild worden, dat we sterk mogen staan om te kiezen voor alles wat Hij van ons verlangt en dat we beschermd mogen zijn tegen alles wat ons kwaad kan doen. In dat gebed wordt ook gebeden dat we niet alleen voor onszelf zouden leven maar ook delende mensen mogen zijn. Als christen, als priester en bisschop heeft de heilige Hubertus op die manier getuigd van Jezus, het echte voedzame Brood voor ons leven en daarom is het goed om dat oude teken van die broodzegening te blijven stellen.

Het zegenen van het brood gebeurt in de Kerk met dit gebed: “Heer onze God, Schepper van de wereld, wij danken U voor het brood, de vrucht van de aarde en van menselijke arbeid. Uw Zoon heeft het brood gezegend en aan hongerigen te eten gegeven. Op de avond voor zijn lijden gaf Hij in het teken van brood zichzelf als voedsel aan zijn apostelen. In zijn Naam vragen wij U: zegen dit brood, stil onze honger en geef ons uw kracht, behoud ons voor alle gevaren en ziekten en leid ons op de weg naar het heil. Help ons niet alleen aan onszelf te denken, maar maak ons bereid anderen te helpen en onze eigen gaven te delen met onze medemens. Laat ons in gemeenschap met alle mensen uw goedheid prijzen, vandaag en alle dagen tot in eeuwigheid. Amen.”
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be