Woord van de Pastoor

Duiven

Op de Paaskaarsen van Galmaarden, Tollembeek en Bever staat dit jaar naast het kruis met de paasnagels, de Alfa en de Omega en het jaartal ook een groot symbool van de duif. Er was al een lolbroek die mij vroeg of de duivenbonden van onze parochies dit jaar de paaskaarsen hadden gesponsord ? Een andere vroeg of het misschien een verwijzing was naar mijn familie waarin al enkele generaties verwoede duivenmelkers zijn. Toen ik de vraag stelde of zij wisten waar de duif in onze Kerk symbool voor staat, wist een enkeling dat het symbool stond voor de Heilige Geest maar waarom wist niemand. Het leek me goed om stil te staan bij de betekenis van de duif in ons geloof, waarom die afbeelding van de duif op onze paaskaars passend is.

We kunnen het ons bijna niet voorstellen maar er is een tijd geweest dat er geen internet bestond, geen telefoon waarmee men kon sms-en, een tijd dat er geen goedwerkende postbedrijven waren en geen postbodes. Toch moesten er toen ook wel eens boodschappen snel verstuurd worden. Toen maakte men gebruik van duiven die men een bericht aan de poten bond. Ik blijf het een apart gebeuren vinden dat duiven precies hun weg naar huis kunnen vinden, zelfs als je ze honderden kilometers ver brengt. Vanuit deze gedachten is de duif een mooi symbool voor de Heilige Geest. De Heilige Geest brengt ook heel precies de zaken van God dicht bij ons. Het is niet zomaar een symbool dat vrome christenen hebben uitgevonden. We kunnen in de verhalen over de doop van Jezus door Johannes de doper in de Jordaan lezen over de duif als gedaante van de Heilige Geest. Het staat in de 4 evangelies vermeld, het moet dus echt indruk hebben gemaakt. We lezen in het Johannesevangelie: “En Johannes getuigde: ‘Ik heb gezien hoe de Geest als een duif uit de hemel neerdaalde en op Hem bleef rusten.” (Joh. 1,32) In het Lucasevangelie klinkt het: “Tijdens zijn gebed opende zich de hemel en daalde de Heilige Geest in lijfelijke gedaante als een duif op Hem neer, er klonk een stem uit de Hemel: Jij bent mijn geliefde Zoon, in wie ik vreugde vind.” (Lc. 3, 21-22). Als we op onze Paaskaars het symbool van de duif zien, is het een duidelijke verwijzing naar dit verhaal. Gods Geest brengt ons Gods Boodschap dat die Jezus niet zomaar iemand is, niet zomaar een profeet maar de Zoon van God. In Zijn sterven op het kruis en vooral in Zijn verrijzenis zal Hij dat bij uitstek laten zien dat Hij werkelijk de Zoon van God is. Als we de Paaskaars aangestoken zien, mogen we weten dat Jezus, de Zoon van God, in ons midden is.

Voor de volledigheid: slechts op 2 andere plaatsen is er in het evangelie nog sprake over duiven. Na de geboorte van hun Kind moeten Maria en Jozef een offer brengen. Rijke mensen brachten als offer een geit of een schaap; arme mensen brachten het offer van twee duiven. Zo dus ook Maria en Jozef.  In Lucas 2,24 lezen we: “Ook wilden zij het offer brengen dat de wet van de Heer voorschrijft: een koppel tortelduiven of twee jonge duiven”.

Wanneer Jezus spreekt over de houding die Zijn leerlingen moeten aannemen wanneer ze hun zending volbrengen zegt Hij: “Bedenk wel, ik zend jullie als schapen onder de wolven. Wees dus scherpzinnig als een slang maar behoud de onschuld van een duif”. (Mat. 10,16) Met die uitdrukking verwacht Hij van Zijn leerlingen een grote oprechtheid.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be

PASTOOR VAN BEVER IN STRIJD MET ABT VAN GRIMBERGEN: http://www.priesterpenne.be/nieuws/nieuwsdetails.php?n_ID=1056