Woord van de Pastoor

Missie

De hele wereld zoekt deze dagen naar oplossingen om het ebola-virus onder controle te krijgen en een halt toe te roepen aan de epidemie die zich steeds verder lijkt te verspreiden. Je leest wel heel onrustwekkende berichten over ondertussen meer dan drieduizend slachtoffers.  Deze week ging mijn aandacht naar een persbericht dat een tweede Spaanse priester overleed aan Ebola. Hij had het virus opgelopen tijdens zijn werk in Sierra Leone waar hij medisch directeur was van een ziekenhuis. Begin augustus overleed ook al een 75-jarige priester die het dodelijke virus opliep bij zijn missiewerk in Liberia.

Toen ik deze berichten las, moest ik ook denken aan een grafzerk die mijn aandacht trok toen ik deze zomer op het kerkhof van Zandbergen was. Helemaal links vooraan tegen de kerkmuur van de kerk van Zandbergen staat de grafzerk van de jonge priester Gerard Strybol, hij was amper 25 jaar. Hij was nog geen jaar priester toen hij in 1922 overleed. Boven zijn zerk staat de zin: “Hij is gevallen als slachtoffer van zijn priesterplicht”. Verschillende mensen hebben mij verteld dat hij gestorven zou zijn aan een besmettelijke ziekte die er toen in onze streken heerste.

Die twee Spaanse priesters hadden wellicht geen ebola gekregen als ze ver van de lijdende mensen waren gebleven. Die priester uit Zandbergen van weleer was wellicht niet overleden was hij ver gebleven van zieken en stervenden. Ze hebben het gedaan vanuit hun roeping, hun missie. In hun hart voelden ze dat de Heer wilde dat ze naar die lijdenden en stervenden gingen. Ze hebben zeker gedacht aan het woord van de Heer: “Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht” en “De grootste liefde die iemand zijn vrienden kan betonen bestaat hierin dat hij zijn leven voor hen geeft”(Johannes 15,13).  Soms moet je de veilige plekjes verlaten  en doen wat de Heer je in je hart vraagt en dat zijn soms niet de gemakkelijkste dingen.

De oktobermaand is vanouds de “missiemaand”. We denken spontaan aan de vele missionarissen van weleer: mannen en vrouwen van bij ons die naar verre uithoeken van de wereld gingen om het geloof in Jezus Christus te verkondigen. In deze missiemaand mogen we ook eens denken of wij onze missie voor ogen hebben. De Heer heeft voor elke mens een zending en een opdracht. Niet alleen die mannen en vrouwen die naar verre landen gaan hebben een missie maar u en ik hebben vanuit ons Doopsel en Vormsel de taak en de plicht om naar medemensen te getuigen van Jezus Christus die Zijn Leven voor ons persoonlijk heeft gegeven en dat we door dat geloof Eeuwig Leven hebben.  Jij en ik, we hebben allemaal een missie. Elk zal dat op zijn manier doen: als alleenstaande, in een gezin, als priester of godgewijde. Niemand kan je zeggen wat jouw missie is, die verneem je in je hart, het komt er op aan dat je durft luisteren en durft doen. Heb ik mijn missie voor ogen en ga ik er zover in als de Heer van mij echt verlangt ? Je missie kennen en ze vervullen maakt je ten diepste gelukkig.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.