Woord van de Pastoor

Hij is te snel gegaan

De nieuwe campagne van het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid heeft veel aandacht in de media gekregen.  http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/binnenland/1.1934236  Het is ook wel een gewaagde campagne. Mensen die bekend staan als hardrijders werden naar de aula van een begrafenisonderneming uitgenodigd voor wat hun eigen afscheid bleek te zijn. De mensen die uitgenodigd werden op hun eigen begrafenis, zijn zogezegd omgekomen bij een verkeersongeval ten gevolge van overdreven snelheid. Naaste vrienden en familieleden richten zich tot hen om hen te overtuigen hun rijgedrag aan te passen. Volgens het Instituut is overdreven snelheid een van de belangrijkste doodsoorzaken in het verkeer. Op de website http://hijistesnelgegaan.be/ kun je ook een standaardmail invullen om naar je vrienden en familie te sturen en hen op die manier op te roepen niet te hard te rijden.

Die campagne laat veel mensen schrikken omdat het hele uitvaartverhaal er mee verbonden wordt. Het is iets waar de meeste mensen niet eens willen over spreken of over nadenken: hun eigen uitvaart. Ik merk dat regelmatig wanneer ik bij een familie ben om een uitvaart te regelen en hen de vraag stel of de overledene ooit over de dood heeft gesproken, hoe de overledene dacht over “de dood en wat daarna”.  In de meeste gevallen hebben mensen er nooit met elkaar over gesproken en weet de ene niet hoe de andere er over denkt. Eigenlijk vreemd want als er nu iets zeker is in het leven dan is het dat we vroeg of laat zullen sterven. Je moet jezelf ook maar eens afvragen of jij met je dierbaren er al ooit eens over gesproken hebt en of ze weten wat jouw geloof is. Wat stel ik mij voor bij het Eeuwige Leven, welk beeld heb ik er bij, durf ik daar met anderen over te praten ? En natuurlijk ken ik ook de woorden uit de Heilige Schrift, uit de eerste brief aan de Korintiërs hoofdstuk 2 vers 9: “Wat geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bereid voor wie Hem liefhebben”.

Het is toch ook een belangrijke gedachte om je af en toe de vraag te stellen: moest ik vandaag doodgaan, wat zouden mensen van mijn leven zeggen ? Heb ik iets betekend voor anderen mensen en voor deze wereld ? Heb ik geleefd of ben ik geleefd ? En nog meer dan dat: wat zal de Heer van mijn leven zeggen moest ik straks voor hem verschijnen? Kan Hij tevreden over mijn leven zijn ?

De hele campagne van “Hij is te snel gegaan” wil mensen uitnodigen niet te hard te rijden. Het mag ons, gelovigen, ook uitnodigen niet te hard door het leven te rijden en op onze weg de verkeersborden die God er heeft neergezet op te merken. Ook voor ons geldt wat we in de brief aan de Romeinen leven, hoofdstuk 14, verzen 7 tot 9: “Niemand van ons leeft immers voor zichzelf alleen, en niemand sterft voor zichzelf alleen. Zolang wij leven, leven wij voor de Heer, en sterven wij, dan sterven wij voor de Heer: of wij leven of sterven, Hem behoren wij toe. Daarvoor is Christus gestorven en weer levend geworden: om Heer te zijn over doden en levenden.”

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be