Woord van de Pastoor

Friso

Heel wat mensen waren in de afgelopen tijd getroffen door het overlijden van de Nederlandse prins Friso. Deze jonge vader overleed op 44-jarige leeftijd aan de gevolgen van een ski-ongeval vorig jaar. Zoals dat bij het overlijden van bekende mensen gaat, waren er ook nu op de televisie heel wat terugblikken over welk spoor deze mens nalaat voor ons. Meer dan een geboorte-, trouw- en sterfdatum blijven van een mens de echte sporen die getrokken werden in de korte of lange tijd dat men heeft geleefd. Bij een van de televisieprogramma’s was ik dankbaar te zien dat men ook op zoek ging naar de concrete mens achter de prins, de mens met zijn visie op het leven en geloof. Wanneer ik een uitvaart voorbereid en iets over die mens wil zeggen, moet het meer zijn dan enkele data noemen. Ik probeer er altijd achter te komen hoe die mens naar het leven heeft gekeken en wie God was voor die overledene. Ik was bijzonder getroffen dat die twee dingen ter sprake kwamen in het terugblikken op het leven van de overleden prins. In dit woord wil ik graag die prinselijke dingen delen en u uitnodigen uw eigen visie er ook eens naast te leggen.

Hoe die prins Friso naar het leven keek, werd verwoord door dominee ter Linden in de trouwdienst van Friso met Mabel. Hij citeerde uit brieven die bruid en bruidegom over elkaar aan hem hadden geschreven in aanloop en als voorbereiding op hun huwelijk. Hier het stukje uit die huwelijkspreek wat veel zegt: “In zijn brief beschreef Friso dan ook niet toevallig het leven als een reis, een vliegreis. Op voorziene of onvoorziene momenten moet je een landing maken. Landingen zijn momenten die een grote wending kunnen geven aan het leven zoals ongelukken of tegenslagen of het overlijden van een geliefde of naaste. Dit zijn ook de momenten waarop je kunt nadenken over je volgende bestemming en over je passagiers of je co-piloot met wie je verder wilt. Zoals Mabel het zo mooi in haar brief omschreef: ‘Ik wist dat we niet langer zonder elkaar konden leven op de dag dat ik ontdekte dat ik niet gelukkig was als Friso niet gelukkig was’.”  Je zou het haast profetische woorden gaan noemen als je dan denkt aan het verhaal van het ongeluk en de periode die volgde. Deze gedachten mogen er ons eens laten bij stilstaan hoe ik het leven wat ik van God gekregen heb zie en met welke beelden ik mijn leven zou beschrijven en verwoorden.

Ook van God had deze overleden prins een duidelijk beeld. Hij schreef zelf in zijn brief als voorbereiding op zijn huwelijk: “God is als de navigatieapparatuur in een vliegtuig (dat vliegtuig  dat die hierboven in het citaat voorkomt) en als je dan in de wolken komt of in de mist en als je niet meer weet waar je bent of wat je moet doen, ga je er altijd op rekenen dat Hij je zal helpen om uit de problemen te komen.” Kan ik verwoorden wie God voor mij is ? Ik merk dat vele mensen dat een heel moeilijke vraag vinden. Bij persoonlijke gesprekken vraag ik dat wel eens: als je God moet beschrijven, hoe zou je dat doen, wie is Hij concreet voor jou?

Van deze te vroeg overleden prins weten we hoe hij keek naar God en het leven, weten ze het van mij? Een duidelijk persoonlijk getuigenis daarvan kan voor dierbaren heel veel betekenen.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be