Woord van de Pastoor

Ga, wees niet bang, dien

Eind juli kon je er in de nieuwsuitzendingen niet langs kijken: in Rio de Janeiro waren er de Wereldjongerendagen van de Rooms-Katholieke Kerk. Meer dan 2 miljoen jongeren uit de hele wereld waren daar samen om hun geloof met elkaar te delen en als gelovigen samen te zijn. Voor veel van onze parochianen was het bemoedigend om dat te zien. In zijn homilie gaf de Paus aan de jongeren 3 dingen mee om te onthouden en waar te maken: “Ga, wees niet bang en dien.” http://www.jongkatholiek.nl/wjd2013/news.php?id=2557  Een mooie gedachte die elk kan onthouden maar die ook elk als christen moet proberen waar te maken !

“Ga, wees niet bang en dien.” Bij het begin van een nieuw werkjaar in onze parochies is het ook een zin die we zullen moeten waarmaken, alleen iets voor de jongeren maar ook voor de minder jongeren. Tot welke leeftijdscategorie je ook hoort: ik wil iedereen in onze parochies uitnodigen om die zin iedere dag te overwegen en op het einde van de dag je af te vragen hoe je het in die afgelopen dag concreet hebt gemaakt.

De eerste gedachte is “Ga”. Het parochiegebeuren mag zich niet beperken tot een wekelijkse Heilige Mis. Dat is natuurlijk de bron en het hoogtepunt van het christelijke leven: de ontmoeting met Jezus in de Heilige Mis. Daar begint het mee, dat mag niet ontbreken maar het mag zich daar niet toe beperken. Vanuit die ontmoeting met de Heer in Zijn Woord en Sacrament moeten we er als blije mensen op uitgaan. Kunnen ze op weekdagen en buiten het kerkgebouw aan mij zien en ervaren dat ik een christen ben en het evangelie beleef ?

De tweede gedachte is: “Wees niet bang”. Het schijnt 365 keer in de Bijbel te staan. Elke dag fluistert God ons toe dat we als gelovige niet bang moeten zijn. Sinds onze doop zijn we onlosmakelijk met Hem verbonden, we hebben Zijn onverbrekelijke vriendschap, Jezus Christus is voor ons persoonlijk op het Kruis gestorven en sindsdien heeft de zonde en de dood nooit meer het laatste woord. Dat mag ons op een manier laten leven dat we niet bang hoeven te zijn. Heeft dat ook betekenis voor mijn eigen concrete leven en straal ik dat ook uit ? Christenen mogen nooit bange mensen zijn: ze mogen niet bang zijn voor wat het leven hen zal brengen maar ze mogen ook niet bang zijn voor de toekomst van hun Kerkgemeenschap. De Heer heeft beloofd dat Hij altijd met ons zal zijn. Dat ‘altijd’ betekent ook dat Hij bij ons is als we ziek zijn, als het tegen zit in het leven, als de dood dichterbij komt maar ook als er minder mensen naar de kerk gaan en als er kerken dreigen gesloten te worden. Christenen zijn nooit bange wezels maar mensen die vertrouwen dat Hij voor ons zorg draagt. Straal dat uit !

De derde gedachte is “dien”. Enkele jaren geleden las ik ergens de zin: “Een Kerk die niet dient, dient tot niets”. We moeten oog hebben voor de kleinen en de zwakken van onze gemeenschappen. Een parochiegemeenschap die alleen nog een wekelijkse Mis voorziet en daarmee basta kan geen christengemeenschap genoemd worden. Op een of andere manier zal er oog moeten zijn voor de zieken, de bejaarden, de rouwenden, de kwetsbaren: wat je voor hen doet doe je voor de Heer Zelf. Het is niet alleen een taak van de priester maar voor alle christenen. Je hoeft het niet onmiddellijk groot en ver te gaan zoeken. Kijk eens rond in je buurt waar je als christen een medemens kunt dienen door liefdevolle nabijheid en concrete hulp. “Ga, wees niet bang, dien”.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be