Woord van de Pastoor

Vakantie en potlood

Veel van onze mensen houden binnenkort hun jaarlijkse vakantie. Niet alleen onze kinderen maar ook onze werkende mensen en onze gepensioneerden. De vakantietijd is voor bijna iedereen een tijd die anders is dan anders. Voor velen is het niet alleen een tijd om wat uit te blazen en het wat rustiger aan te doen. De rust en het anders zijn van de tijd laat mensen ook even stilstaan bij de grote lijnen van het leven. Niet voor niets worden na een vakantietijd soms heel ingrijpende beslissingen genomen. De tijd van rust laat mensen gemakkelijker de vraag stellen: Waar zijn we in ons leven mee bezig ? Zie ik de grote lijnen van mijn leven nog ?  Is er voldoende aandacht voor mijn band met God, met mijn medemensen en met mijn eigen ik ? Een eerlijk antwoord daarop laat mensen wel eens, na een vakantietijd, een heel andere richting uitgaan in hun leven. Als ik iets aan mijn parochianen zou mogen wensen als vrucht van hun vakantietijd is het dat wel: kijk eens naar de grote lijnen van je leven voor je weer de drukte van het werkjaar ingaat !

Een mooi verhaal wat ik daarbij ter overweging wil meegeven is het verhaal van het jongetje die naar zijn oma keek die een brief aan het schrijven was. Op een gegeven moment vroeg hij: “Oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt? Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij?” Zijn oma stopte met haar brief, glimlachte, en zei: “Ik schrijf inderdaad over jou. Maar belangrijker dan de woordjes die ik schrijf, is het potlood waarmee ik schrijf. Ik zou willen dat je later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt”. Het jongetje keek nieuwsgierig naar het potlood, maar kon niets bijzonders ontdekken. Maar het is gewoon maar een potlood! Het is maar hoe je er naar kijkt. Het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou - maar dan moet je ze wel onthouden- tot iemand zullen maken die altijd in vrede met de wereld zal leven...

Ten eerste: Je zult misschien grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die jou leidt. Deze hand noemen we God, en Hij zal je altijd leiden volgens Zijn Wil.

Ten tweede: Af en toe moet je stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er wel scherper van. Dus moet je wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.

Ten derde: Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je fout schreef. De les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijk, om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan.

Ten vierde: Het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat erin zit. Dus wees steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt.

Ten slotte, het vijfde wat een potlood bijzonder maakt: het laat altijd een spoor achter. Besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten en probeer je daar bewust van te zijn.

Hoe is het met ons levenspotlood ? Maak er dit jaar een mooie vakantietijd van !

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be