Woord van de Pastoor

Coming out dag

Bijna elke datum van het jaar krijgt wel een bijzondere betekenis. Er is een dag voor de leerkrachten, een dag voor de secretaressen, een dierendag. Op Facebook en Hyves zag ik op 11 oktober dat het “coming out”-dag was. Die dag werd voor de eerste keer in Nederland gehouden en er was dus ook genoeg aandacht voor. http://www.ggd-nijmegen.nl/client/1/?websiteid=1&contentid=1496
Toen ik even ging kijken wat die dag inhoudt, leerde het mij dat er op die dag aandacht gevraagd wordt voor mensen die een homoseksuele geaardheid hebben en die het moeilijk hebben om dat aan iemand te vertellen. 11 oktober is ook bedoeld om hetero’s te vragen om solidair te zijn met niet-hetero’s en hen te steunen bij hun coming out. In de loop van de afgelopen jaren heb ik het in de parochies verschillende keren meegemaakt dat gehuwde mensen uit elkaar gingen omdat een van beiden er plots voor uitkwam dat men eigenlijk toch niet had moeten kiezen voor een huwelijk. Misschien dat zo een dag mensen kan oproepen om eerlijk te zijn met zichzelf en geen masker op te zetten en zich niet in een huwelijk te storten om tegen beter weten in toch te doen zoals de anderen. De Rooms-Katholieke Kerk wordt soms onterechte dingen toegedicht rond dit onderwerp. Haar standpunt is verwoord in de Katechismus nr. 2358: “Bij een niet gering aantal mannen en vrouwen is de homoseksuele neiging diepgeworteld. Zij kiezen niet zelf hun homoseksuele instelling uit; de homoseksualiteit betekent voor de meesten van hen een beproeving. Men moet deze mensen met respect, begrip en fijngevoeligheid behandelen. Men moet iedere vorm van onrechtmatige discriminatie vermijden. Ook deze mensen zijn geroepen om in hun leven de wil van God te volbrengen en - als zij christen zijn - de problemen die zij als gevolg van hun instelling ondervinden, te verenigen met het kruisoffer van de Heer.”

Misschien moet er in onze Kerk ook wat aandacht zijn voor een coming-out-dag maar dan op gelovig gebied. Zoals veel mensen niet over hun andere geaardheid durven spreken, zo is dat met nog veel meer gelovigen. Veel mensen durven bijna te niemand te zeggen dat ze gelovig zijn. Zoals er vroeger een zeker taboe bestond om over seksualiteit te spreken, zo durven mensen onderling nu bijna niet over hun geloof te spreken. Zeker niet tegen collega’s of tegen mensen van de sportclub durft men te zeggen dat men gelovig is. Men moet zelf maar eens de vraag stellen van wie van je collega’s of je sportvrienden je weet dat men gelovig is. Er wordt te weinig getuigd. Kom uit de kast en durf te getuigen van je band met God ! We mogen denken aan de belofte uit de tweede Timoteusbrief, hoofstuk 2: “Als wij volharden, zullen wij met Hem heersen. Als wij Hém verloochenen, zal Hij óns verloochenen. Als wij ontrouw zijn blijft Hij trouw: zichzelf verloochenen kan Hij niet.” De “coming out”dag van gelovigen is eigenlijk jaarlijks op Pinksteren. We moeten het wat meer Pinksteren laten zijn, wat meer naar buiten treden met ons geloof, wat meer getuigen van onze relatie met Jezus Christus die meer dan welke andere relatie een mens sterk en gelukkig maakt. Elke zondag, na de Eucharistieviering, zou zeker een coming out-moment moeten zijn. We worden vanuit de Mis gezonden om te getuigen van ons christen zijn. Kom ik uit voor mijn gelovig zijn ?

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

PAARDENZEGENING WEEBOSCH
Een kort verslagje: http://www.schooljournals.net/weebosch/?action[]=IArticleShow::showArticle('23036')